18 maart 2010

The White Stripes - Under Great White Northern Lights

Een live album van The White Stripes was er volgens mij nog niet. Na de release van Under Great White Northern Lights, vroeg ik me in eerste instantie vooral af of ik wel zat te wachten op een live album van het tweetal uit Detroit. Natuurlijk staan The White Stripes bekend als een uitstekende live-band, maar het beluisteren van een live album is toch wat anders dan het bijwonen van een concert. Bovendien rammelen de studioplaten van het duo me al meer dan genoeg en hoeveel echt goede live albums zijn er de afgelopen decennia nou precies verschenen? Twijfel overheerste derhalve, maar een keer luisteren naar Under Great White Northern Lights was toch het minste wat ik kon doen. Ik heb daar geen spijt van gekregen, want Jack en Meg White hebben het gedroomde White Stripes live album gemaakt. Under Great White Northern Lights bevat een even fraaie als relevante dwarsdoorsnede uit het inmiddels redelijk omvangrijke oeuvre van de band en laat horen hoe deze dwarsdoorsnede klinkt wanneer de songs rauw en zonder enige opsmuk worden uitgevoerd. Waar The White Stripes met name op hun laatste platen zo af en toe een zijspoor kozen, keren ze met Under Great White Northern Lights terug naar de essentie van de rock ’n roll. In technisch opzicht rammelt het eerste live album van The White Stripes nog meer dan hun studioplaten, maar op hetzelfde moment moet je concluderen dat vrijwel iedere gespeelde noot raak is. Jack White tovert heerlijk rauwe klanken uit zijn gitaar en strot en Meg White slaat de boel aan elkaar zoals alleen zij dat kan. Natuurlijk komen publieksfavorieten als Jolene, Fell In Love With A Girl en natuurlijk Seven Nation Army voorbij, maar Under Great White Northern Lights bevat ook een aantal rustpunten die misschien nog wel het best laten horen hoe goed The White Stripes live zijn. Wat opvalt is dat Jack en Meg de parels uit hun oeuvre niet nauwkeurig proberen te reproduceren. De ene song krijgt een extra shot blues, terwijl een andere song wordt voorzien van net wat andere gitaarlijnen of een net wat andere inkleuring. Under Great White Northern Lights voegt hierdoor wat toe aan de studioplaten van het tweetal en dat is geen geringe prestatie. Under Great White Northern lights is verkrijgbaar als cd met bonus DVD (met hierop een hele aardige documentaire) of als een box met stapels extra’s. Welke versie je ook kiest, uiteindelijk draait alles om de sublieme live registratie. Of Under Great White Northern Lights over een jaar of twintig in één adem zal worden genoemd met Live At Leeds van The Who, Get Yer Ya-Ya’s Out van The Rolling Stones en noem ze maar op, durf ik niet te voorspellen, al schat ik de kansen van deze verbluffend goede eerste live-plaat van The White Stripes hoog in. Erwin Zijleman