17 juli 2011

Jill Scott - The Light Of The Sun

De Amerikaanse soulzangeres Jill Scott debuteerde in 2000 en schaarde zich met haar debuut Who Is Jill Scott? Words And Sounds, Vol. 1 direct onder de smaakmakers van de Neo-Soul. Sindsdien laat de productiviteit van Jill Scott misschien wat te wensen over, maar de drie platen die ze na sinds debuut uitbracht (waaronder nog twee delen Words And Sounds) waren wel van bijzonder hoge kwaliteit. De afgelopen jaren ging het privé leven van Jill Scott langs hoge pieken en vooral diepe dalen, wat zijn weerslag had op muzikale prestaties, maar inmiddels staat alles gelukkig weer op de rails. Het heeft geresulteerd in haar vijfde plaat, The Light Of The Sun. Op The Light Of The Sun laat Jill Scott nog eens horen waarom ze vrijwel onmiddellijk na de release van haar debuut werd gerekend tot de smaakmakers van de Neo-Soul. The Light Of The Sun heeft immers alles wat een goede Neo-Soul plaat moet hebben. Jill Scott kent haar klassiekers en citeert nadrukkelijk uit de rijke catalogus van de soul. Dit begint in haar geboorteplaats Philadelphia bij de Philly Soul uit de jaren 60 en 70 en komt via de hoogtijdagen van de disco uit bij de moderne hip hop en R&B. Jill Scott vermengt al deze invloeden tot een herkenbaar eigen geluid en voegt hier dit keer invloeden uit de gospel, funk en vooral jazz aan toe. Op The Light Of The Sun werkt Jill Scott samen met de mij onbekende songwriter en producer Lee Hutson Jr. en dit blijkt een prima combinatie. The Light Of The Sun is een lekker veelzijdige plaat met eigenlijk alleen maar sterke songs en zonder uitzondering wonderschone arrangementen. De songs van Jill Scott zijn ook dit keer weer behoorlijk complex, met het negen minuten durende Le BOOM Vent Suite als mooi voorbeeld en wat mij betreft het hoogtepunt van deze plaat. Persoonlijk hoor ik Jill Scott het liefst als een echte soulzangeres, maar ik moet zeggen dat ook de wat meer jazzy songs op The Light Of The Sun prima klinken. De liefhebber van wat modernere soulvarianten wordt gepaaid met een aantal duetten waarin Neo-Soul collega Anthony Hamilton en rappers Doug E. Fresh en Paul Wall opdraven. Het zijn zeker niet mijn favoriete momenten op deze plaat, maar ze laten wel horen op wat een breed terrein Jill Scott uit de voeten kan. Ook op The Light Of The Sun laat Jill Scott weer horen dat ze ooit de ambitie had om als dichter haar brood te verdienen, wat resulteert in een fraai stukje spoken word. Het is de kers op een bijzonder smakelijke taart. De laatste jaren laten veel Neo-Soul zangeressen van het eerste uur het flink afweten, maar Jill Scott laat ook met The Light Of The Sun weer horen dat ze nog altijd op het hoogste niveau mee kan en dat er nog altijd ontwikkeling in haar muziek zit. Absoluut één van de betere soulplaten van het moment. Erwin Zijleman