31 januari 2012

Moss - Ornaments

Ik was ruim twee jaar geleden enorm positief over de tweede plaat van de Nederlandse band Moss, Never Be Scared/Don't Be A Hero (zie hier). Het zijn woorden waar ik nog steeds voor de volle 100% achter sta, want de tweede van Moss was, is en blijft een briljante plaat. Na zo’n plaat kan de opvolger eigenlijk alleen maar tegen vallen, maar dat doet het vorige week verschenen  Ornaments niet. Sterker nog, Ornaments is als je het mij vraagt nog een stukje briljanter dan het vrijwel perfecte Never Be Scared/Don't Be A Hero. Dat vond ik toen ik de plaat, een aantal weken geleden, voor het eerst hoorde en dat vind ik nu, vele luisterbeurten later, nog steeds. Ook op Ornaments grossiert Moss weer in avontuurlijke popliedjes van hoog niveau. Het zijn popliedjes die in een incidenteel geval ook op de vorige plaat van de band rond zanger/gitarist Marien Dorleijn hadden kunnen staan, maar als geheel is Ornaments veel meer dan Never Be Scared/Don't Be A Hero Part II. Vergeleken met de vorige plaat is het geluid van de band wat minder vol geworden, maar op hetzelfde moment is dit geluid ook verrijkt met elektronische impulsen. De overgang van de eerste naar de tweede plaat van Moss, omschreef ik twee jaar geleden als de transformatie van de jonge Beatles naar de Beatles die het experiment ontdekten, oftewel van Revolver naar The White Album. Wanneer ik deze lijn doortrek kan ik Ornaments alleen maar omschrijven als de plaat waar de Beatles helaas nooit aan toe zijn gekomen. Ornaments is lastiger te doorgronden dan zijn twee voorgangers. De aanstekelijke samenzang en de honingzoete melodieën van de voorganger hebben plaats gemaakt voor een wat stekeliger geluid, waarin gitaren en elektronica afwisselend naar de voorgrond treden en gejaagde ritmes zo nu en dan een belangrijke rol spelen. De op Vlieland opgenomen plaat klinkt op het eerste gehoor een stuk minder vol dan zijn voorganger, maar als je goed luistert ontdek je tal van versieringen (of moet ik spreken van ornamenten), waardoor de songs op de plaat beter en beter worden. Ornaments is een plaat vol dynamiek waarop gejaagde songs worden afgewisseld met meer ingetogen songs en waarop Moss net zo makkelijk overtuigt met een ingetogen refreintje als met de 9 minuten durende rockuitbarsting waarmee de plaat eindigt. Alle verhalen die ik tot dusver heb gelezen over Ornaments van Moss zijn bijna overdreven positief en ik doe daar vrolijk aan mee. Ik kan er nog wat superlatieven tegenaan gooien, maar misschien is het maar het beste als iedereen voor zich bepaalt hoe Ornaments binnen komt. De kans op teleurstelling lijkt me overigens verwaarloosbaar klein. Het muziekjaar 2012 is tot dusver een Nederland's onderonsje, met Ornaments van Moss als de volgende plaat van wereldklasse. Erwin Zijleman