17 februari 2013

The Pignose Willy's - Who Do You Love

Duo’s die een mix van rauwe blues en garagerock spelen zijn er inmiddels in vele soorten en maten. Je moet dus van goeden huize komen om nog op te vallen tussen al het bluesgeweld. The Pignose Willy’s uit Haarlem komen van goeden huize, want het debuut van het tweetal, Who Do You Love, grijpt je bij de strot en laat niet meer los. Net als bij een goed gerecht is het aantal ingrediënten beperkt: eenvoudige drumpartijen, een scheurende mondharmonica, een gierende gitaar en vervormde vocalen. Meer heb je niet nodig voor een portie rauwe en smerige garage-blues. Het is een recept dat al talloze malen is gebruikt en de basis vormt voor meerdere klassiekers in de platenkast, maar desondanks is het debuut van het duo uit Haarlem voor iedereen met een kloppend muziekhart nagenoeg onweerstaanbaar. The Pignose Willy’s bestaat uit Joost Varkevisser en Pieter Kamp; beiden ook bekend van de band Pussycat Kill Kill Kill. De muzikanten uit Haarlem openen Who Do You Love met het gaspedaal helemaal open en blijven vrijwel de gehele plaat gas geven. Dat ze het ook kunnen met een minder hard rokende uitlaat, bewijzen ze in het meer ingetogen Fuzzbone Slim, al giert ook deze track heel even uit de bocht. Rauwe garage-blues is muziek die makkelijk overtuigt, maar het gevaar van eenvormigheid ligt vaak op de loer. The Pignose Willy’s weten dit gevaar uitstekend te omzeilen. Hoewel vrijwel alle songs op Who Do You Love uit hetzelfde vaatje tappen, klinkt de plaat verrassend afwisselend. Zowel in de gitaarpartijen als in het mondharmonicaspel en de zang wordt flink gevarieerd, waardoor je niet het idee hebt dat je naar meerdere variaties op hetzelfde thema zit te luisteren. The Pignose Willy’s eren op Who Do You Love uiteraard de oude blueshelden, maar sluiten ook aan op de muziek van onder andere The Jon Spencer Blues Explosion, de fameuze Red Devils en rauwe bluesbands van recentere datum. Ze doen dit op een manier die recht doet aan de rijke traditie van het genre, maar ondertussen klinkt het allemaal ook heerlijk eigentijds. Er zijn zoals aan het begin van deze recensie gezegd heel veel duo’s die dit soort rauwe bluesmuziek maken, maar zo rauw, meedogenloos en onweerstaanbaar als The Pignose Willy’s hoor je ze maar zelden. Ik kan er nog flink wat superlatieven aan toevoegen, maar uiteindelijk is dit muziek die je moet voelen. Doen! Erwin Zijleman