31 maart 2014

The Robert Cray Band - In My Soul

De vorige plaat van The Robert Cray Band, het in de zomer van 2012 verschenen Nothin But Love, ontdekte ik pas na bijna anderhalf jaar. Dit keer ben ik er gelukkig weer wat sneller bij, want het in een bijzonder fraaie hoes gestoken In My Soul verscheen een paar dagen geleden. Bij beluisteringen van opener You Move Me weet je direct dat het weer goed zit. Robert Cray debuteerde in 1980 en heeft inmiddels een uit duizenden herkenbaar geluid, waarin zijn geweldige bluesy gitaarspel en zijn soulvolle vocalen een belangrijke rol spelen. Toch is In My Soul geen herhaling van zetten. Dat hoor je eigenlijk in bijna alle tracks die volgen, waaronder de cover van het van Otis Redding bekende Nobody’s Fault But Mine, waarin Cray de blues tijdens de tweede track op de plaat tijdelijk verruild voor pure soul en laat horen dat hij niet alleen als gitarist maar ook als zanger op een bijzonder hoog niveau opereert. In My Soul bevat meer tracks waarin invloeden uit de soul belangrijker zijn dan invloeden uit de blues en dat bevalt me wel. Ook wanneer Robert Cray zijn gitaarlijnen wat subtieler inkleurt, maakt hij diepe indruk met snarenwerk waarvan de meeste muzikanten alleen maar kunnen dromen. Waar voorganger Nothin But Love af en toe verzoop in een productie waarin de strijkers wel erg zwaar werden aangezet, is In My Soul een opvallend pure plaat zonder al te veel opsmuk. Het is een plaat waarop liefhebbers van de stem en het gitaarspel van Robert Cray ruimschoots aan hun trekken komen, maar ook een ieder die geen liefhebber is van de bluesy muziek van Robert Cray, zal onder de indruk zijn van de mooie soulvolle klanken op de nieuwe plaat van de muzikant uit Columbus, Georgia. In My Soul is een gedreven klinkende plaat waarop Cray zich niet heeft laten verleiden tot een maken van muziek met hitpotentie. Het tempo ligt op In My Soul wat lager dan we van Robert Cray gewend zijn en in een aantal songs mag Cray net wat langer door jammen, wat spectaculair gitaarwerk oplevert. Maar ook in de wat kortere songs met een ondersteunende rol van fraaie blazers, maakt Cray een gepassioneerde indruk en maakt hij muziek die geen compromissen heeft gesloten. Ik heb inmiddels een flink rijtje Robert Cray platen in huis, maar Cray klonk wat mij betreft nog niet vaak zo puur als op In My Soul. Natuurlijk helpt het lenteweer van het moment wat mee, maar ook als het twintig graden zou vriezen zou In My Soul van The Robert Cray Band zorgen voor zomerse temperaturen. Robert Cray heeft als succesvol bluesmuzikant de schijn wat tegen (idioot natuurlijk, maar het is niet anders) en hoeft daarom bij de critici niet te rekenen op heel veel krediet, maar wat hij op In My Soul laat horen is van grote klasse. Ik was eind vorig jaar met enige vertraging zeer onder de indruk van Nothin But Love, maar In My Soul is als je het mij vraagt nog een stuk beter. Robert Cray heeft een heerlijke plaat gemaakt voor late avonden en vroege ochtenden, maar ook in de tussenliggende perioden kan ik deze plaat uitstekend verdragen. In My Soul is de zoveelste kroon op het indrukwekkende werk van Robert Cray. Erwin Zijleman