13 juli 2014

Puss N Boots - No Fools, No Fun

Iets meer dan twee jaar geleden maakte Norah Jones een verbluffend goede plaat. Ik had al haar vorige platen ook al hoog zitten, maar Little Broken Hearts vond ik nog tien klassen beter. 

Op Little Broken Hearts slaagde Norah Jones er in om haar jazzy geluid te vernieuwen zonder dat dit ten sprake ging van de intimiteit en verleidingskracht van dit geluid. Het leverde een fantastische en volop sprankelende plaat op, die ik tot de dag van vandaag koester. 

Sinds Little Broken Hearts kijk ik uit naar een nieuwe plaat van Norah Jones, maar vooralsnog wordt het geduld op de proef gesteld. Dat hoeft niet zonder muziek van Norah Jones, want  de Amerikaanse was ook de afgelopen twee jaar flink productief. Vrijwel gelijk met Little Broken Heart verscheen een prima plaat van haar project The Little Willies, terwijl vorig jaar het samen met Billie Joe Armstrong opgenomen en verrassend sterke eerbetoon aan The Everly Brothers verscheen en Norah Jones nog niet eens zo heel lang geleden opdook op de plaat van haar halfzus Anoushka Shankar. 

No Fools, No Fun, het debuut van Puss N Boots, is een volgend project van Norah Jones en ook dit project levert weer een prima plaat op. Puss N Boots is een trio dat naast Norah Jones bestaat uit Sasha Dobson en Catherine Popper. De drie dames staan al een tijdje samen op het podium, maar tot een plaat was het nog niet gekomen. Ook No Fools, No Fun wordt door de dames gezien als een voorproefje op een volwaardig debuut want de nu verschenen plaat bestaat voor een belangrijk deel uit live-materiaal. 

Op No Fools, No Fun is een lekker rauw rootsgeluid te horen waarop plaats is voor flink wat rockinvloeden. Het is een geluid dat prima past bij de geweldige stem van Norah Jones, maar ook de twee andere leden van het trio kunnen geweldig zingen. Sasha Dobson en Catherine Popper kende ik eerlijk gezegd niet (al schijnt de laatste in de band van Ryan Adams te hebben gespeeld), maar ze maken flink wat indruk. 

No Fools, No Fun is een plaat vol muzikaal vuurwerk met vooral heerlijk gitaarwerk, maar het is uiteindelijk het vocale vuurwerk dat domineert. Hierin speelt de uit duizenden herkenbare stem van Norah Jones natuurlijk een belangrijke rol, maar de wat rauwere strotten van haar twee medestanders voegen absoluut iets toe aan het geluid van Puss N Boots. 

No Fools, No Fun bevat zoals gezegd flink wat live-opnamen, maar wat is het goed. Het publiek ouwehoert er flink doorheen en dat is af en toe wel wat irritant, maar uiteindelijk krijgen Sasha Dobson, Catherine Popper en Norah Jones iedereen stil. Het live-materiaal bestaat uit covers van songs van onder andere Rodney Crowell, Wilco, The Band en Neil Young, maar de dames dragen ook nog wat eigen songs aan. 

Ik vond No Fools, No Fun in eerste instantie vooral een leuk tussendoortje, maar de ongedwongen muziek van Puss N Boots wint snel aan kracht en is voor mij inmiddels veel meer dan een tussendoortje. Sasha Dobson, Catherine Popper en Norah Jones maken met heel veel plezier muziek, spelen en zingen de pannen van het dak en slagen er ook nog eens in om songs van een aantal grootheden naar hun hand te zetten. 

Net als bij de andere zijuitstapjes van Norah Jones wordt het verlangen naar de opvolger van Little Broken Hearts zeker niet minder groot, maar het is iedere keer wel weer even genieten. Het respect voor Norah Jones is weer wat gegroeid, maar zo langzamerhand wordt het toch echt tijd voor die nieuwe tijd voor die nieuwe soloplaat. Erwin Zijleman