29 juli 2019

De 19 van de eerste helft van (20)19: Anna Tivel


De eerste helft van 2019 zit er op en dus is het tijd om terug te kijken, al is het maar omdat het aantal nieuwe releases deze weken zeer bescheiden is. De komende weken kijk ik terug op de 19 albums die mij de afgelopen 7 maanden het meest opvielen. Niet noodzakelijkerwijs de beste albums van 2019 (die balans wordt aan het eind van het jaar opgemaakt), maar wel albums die wat mij betreft nog eens aandacht verdienen en die ik persoonlijk het meest heb beluisterd de laatste maanden. In alfabetische volgorde, want ook de rangorde komt pas later dit jaar. Ik kijk niet alleen maar terug, dus let op de nieuwe albums die af en toe ook voorbij komen. Erwin Zijleman


Als eerste is Anna Tivel aan de beurt. Haalde al eerder mijn jaarlijstje en ook haar nieuwe album is weer geweldig. Tijdloze singer-songwriter plaat van hoog niveau.


Het vorige album van Anna Tivel eindigde hoog in mijn jaarlijstje en haar nieuwe album is nog mooier en indrukwekkender

Ik had nog nooit van Anna Tivel gehoord toen ik nog geen twee jaar geleden haar album Small Believer in handen kreeg, maar een paar maanden later stond het album hoog in mijn jaarlijstje. Het heeft de lat hoog gelegd voor opvolger The Question, maar het nieuwe album van Anna Tivel is nog een stuk beter dan zijn voorganger. De instrumentatie en productie zijn nog wat subtieler en spannender, maar vooral de zang van Anna Tivel maakt nog meer indruk. Anna Tivel voorziet haar songs van lading en emotie en betovert met songs die dieper graven en dieper raken. Bijzonder album van een bijzondere singer-songwriter.

Anna Tivel maakte wat mij betreft een van de allermooiste albums van 2017. Small Believer haalde uiteindelijk de zesde plek in mijn jaarlijstje over het betreffende jaar, maar is me inmiddels nog flink wat dierbaarder geworden dan aan het eind van december 2017. 

Small Believer kreeg ik bij toeval in handen en was mijn eerste kennismaking met de muziek van de singer-songwriter uit Portland, Oregon. Inmiddels ken ik ook haar eerste twee soloalbums en het album dat Anna Tivel maakte als Anna And The Underbelly en durf ik wel te beweren dat ik fan ben van Anna Tivel. 


Ik keek dan ook erg uit naar haar nieuwe album en dat verscheen deze week. The Question is de opvolger van het in kleine kring terecht bewierookte, maar in brede kring helaas genegeerde Small Believer en heeft alles wat het vorige album van Anna Tivel zo mooi maakte en meer. 


Ook op The Question kiest Anna Tivel voor een zeer smaakvolle maar betrekkelijk sobere en zachte instrumentatie. Piano en akoestische gitaar vormen de basis van het geluid op The Question, maar het is een basis die subtiel maar rijkelijk wordt versierd met een avontuurlijk spelende ritmesectie en fraaie accenten van onder andere gitaren, strijkers en elektronica. Het is een geluid dat absoluut het best tot zijn recht komt wanneer je het album met de koptelefoon beluistert en alle details de aandacht kan geven die ze verdienen. 


Het geluid op het nieuwe album van Anna Tivel klinkt net wat rijker en spannender dan op het vorige album, maar het is nog altijd een geluid dat volledig in dienst staat van de zang van Anna Tivel. De singer-songwriter uit Portland, Oregon, zingt fluisterzacht, maar toch dringt haar stem zich nadrukkelijk op. Anna Tivel zingt op bijzonder expressieve en emotievolle wijze en daar zal niet iedereen van houden. Zelf vind ik het prachtig. 


De bijzondere zang van Anna Tivel brengt haar songs tot leven en zorgt voor songs die dieper graven dan die van de meeste van haar soortgenoten. De songs op The Question zijn, nog meer dan de songs op het vorige album, voorzien van een bijzondere lading, waardoor je onmiddellijk het idee hebt dat je naar iets bijzonders aan het luisteren bent. Het is iets bijzonders dat vervolgens alleen maar mooier en intenser wordt. 


De fraaie instrumentatie op The Question geeft bij iedere beluistering weer nieuwe geheimen prijs, terwijl de bijzondere zang je steeds verder meesleurt in de wereld van Anna Tivel. De fraaie productie van multi-instrumentalist en producer Shane Leonard dwingt respect af, maar het is Anna Tivel die op The Question zorgt voor het kippenvel. 


Net als bij beluistering van haar vorige albums heb ik ook dit keer associaties met de muziek van onder andere Edie Brickell, Suzanne Vega, Laura Veirs en Sophie Zelmani, maar de muziek van Anna Tivel is steviger verankerd in de Amerikaanse rootsmuziek en raakt bovendien aan de Amerikaanse folk en Laurel Canyon singer-songwriter muziek uit de jaren 60 en 70. 


Wereldberoemd gaat Anna Tivel vast niet worden met haar prachtig ingekleurde en emotievol gezongen songs, maar liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek in het algemeen en vrouwelijke singer-songwriters in het bijzonder moeten zeker eens luisteren . Grote kans dat The Question niet zal tegenvallen, maar diepe, diepe indruk zal maken. Erwin Zijleman


De muziek van Anna Tivel is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://annativel.bandcamp.com.