09 augustus 2019

De 19 van de eerste helft van (20)19: Iris Penning


De eerste helft van 2019 zit er op en dus is het tijd om terug te kijken, al is het maar omdat het aantal nieuwe releases deze weken zeer bescheiden is. De komende weken kijk ik terug op de 19 albums die mij de afgelopen 7 maanden het meest opvielen. Niet noodzakelijkerwijs de beste albums van 2019 (die balans wordt aan het eind van het jaar opgemaakt), maar wel albums die wat mij betreft nog eens aandacht verdienen en die ik persoonlijk het meest heb beluisterd de laatste maanden. In alfabetische volgorde, want ook de rangorde komt pas later dit jaar. Ik kijk niet alleen maar terug, dus let op de nieuwe albums die af en toe ook voorbij komen. Erwin Zijleman


Als twaalfde is Iris Penning aan de beurt. Ik heb vaak geroepen dat ik niet van Nederlandstalige muziek houd, maar dit album heeft dat definitief veranderd. Prachtige luisterliedjes vol magie, die je maar blijven verleiden en betoveren.

Iris Penning maakt diepe indruk met mooie woorden, mooie klanken en vooral met songs die je meeslepen naar een wereld waar je nooit meer weg wilt
Even was er nog mijn weerstand tegen Nederlandstalige popmuziek, maar toen de eerste noten van Liever Vieze Voeten uit de speakers kwamen verdween deze als sneeuw voor de zon en maakte weerstand plaats voor diepe bewondering. Iris Penning maakt fluisterzachte en intieme popliedjes die mooie verhalen vertellen. Het zijn verhalen die worden omgeven door een sfeervolle en bijzonder mooie instrumentatie en het zijn verhalen die worden gedragen door een prachtige stem, die alle verhalen voorziet van emotie en warmte. Iris Penning timmert al een tijdje aan de weg, maar wat zet ze opeens grote stappen met deze prachtplaat. 


Ik geef eerlijk toe dat ik niet zo heel veel heb met Nederlandstalige popmuziek. Dat heeft heel weinig of zelfs helemaal niets te maken met vooroordelen, maar alles met het gevoel dat Nederlandstalige popmuziek me net wat te vaak geeft. Het is het wat ongemakkelijke gevoel dat bezit van me neemt wanneer songs in mijn moedertaal me net wat te gekunsteld klinken, waardoor alles vervaagt en alleen een gevoel van onbehagen overblijft. 

Ik dacht in het verleden vaak dat het Nederlands gewoon niet zo geschikt is voor popmuziek, maar zo af en toe duikt er een plaat op die laat horen dat er wel degelijk Nederlandstalige albums worden gemaakt die me raken en die ik na één keer horen prachtig vind. Lieve Vieze Voeten van Iris Penning is zo’n plaat. 

Iris Penning is een jonge singer-songwriter uit Eindhoven, die de afgelopen jaren al twee albums afleverde. Die albums deden me nog niet zo heel, maar maakten me op een of andere manier wel nieuwsgierig naar hetgeen dat nog in het vat zat. Dat blijkt het samen met de ervaren Eindhovense muzikant en producer Gabriël Peeters gemaakte Liever Vieze Voeten. 

De muziek van Iris Penning wordt op haar eigen website omschreven als “poëtische pop”. Dat klonk op voorhand als de Nederlandstalige kleinkunst waarvoor ik een allergie lijk te hebben ontwikkeld, maar Iris Penning had me eigenlijk al na een paar noten te pakken met songs waarin alles klopt en iedere noot je nieuwsgierig maakt naar de volgende.

De singer-songwriter uit Eindhoven heeft heel veel aandacht besteed aan haar teksten, die hier en daar inderdaad uitblinken door een dichterlijke schoonheid, maar Liever Vieze Voeten klinkt geen moment gekunsteld. De bijzonder mooie stem van Iris Penning betovert je direct vanaf de eerste tonen, waarna de met een mooie zachte g uitgesproken woorden langzaam rondjes in je hoofd draaien, tot ze zijn omgetoverd tot beelden. 

Iris Penning beschikt over een stem die woorden tot leven brengt, maar het is ook een stem van een bijzondere schoonheid. Het is een stem die een sober maar zeer smaakvol instrumentarium verdient en dat is precies wat Liever Vieze Voeten heeft gekregen. Gabriël Peeters heeft het derde album van Iris Penning bijzonder smaakvol ingekleurd met een warm en akoestisch geluid dat vooral bestaat uit akoestische gitaren en hiernaast sfeervolle accenten van piano, cello, saxofoon en percussie bevat. Het is een subtiel, maar opvallend trefzeker geluid. De nadruk ligt echter op de stem van Iris Penning, die incidenteel wordt verrijkt door koortjes en tweede stemmen, maar meestal ingetogen, puur en fluisterzacht klinkt en meer dan eens goed is voor kippenvel.

Iris Penning vertelt op haar nieuwe album mooie verhalen en verhalen zitten me bij Nederlandstalige muziek vaak in de weg omdat ze afleiden. Ook dat is anders bij beluistering van Liever Vieze Voeten van Iris Penning. De singer-songwriter uit Eindhoven vertelt verhalen die je wilt volgen, maar ze maakt ook muziek die je meeneemt en weg laat dromen. Het zorgt ervoor dat ik de 39 minuten van Liever Vieze Voeten van Iris Penning het liefst twee keer achter elkaar beluister, om bij tweede beluistering te constateren dat Liever Vieze Voeten steeds meer een feest van herkenning is, maar ook nog steeds nieuwe dingen laat horen. 

De afgelopen jaren kon ik best goed uit de voeten met de Nederlandstalige songs van onder andere Eefje de Visser en Maaike Ouboter, maar Iris Penning legt de lat weer net een stukje hoger met persoonlijke songs van grote schoonheid en een bijzondere intimiteit. Ook in de toekomst zal ik vooral naar Engelstalige muziek luisteren, maar deze prachtplaat zal af en toe zorgen voor afwisseling. Of in termen van Iris Penning te spreken “liever vieze voeten dan altijd schoenen aan”. Erwin Zijleman

Liever Vieze Voeten is verkrijgbaar op cd en vinyl. Hou de website van Iris Penning in de gaten: https://www.irispenning.com.