24 oktober 2019

Boek: Laura Davis-Chanin - The Girl In The Back: A Female Drummer's Life With Bowie, Blondie And The '70s Rock Scene

Debbie Harry slaat de plank flink mis in haar boek, maar gelukkig hebben we ook Laura Davis-Chanin nog met een boek dat je wel weet te raken
Op zoek naar een interessant boek over de muziekscene van New York in de tweede helft van de jaren 70? Vergeet dan de net verschenen autobiografie van Debbie Harry, die nergens het niveau van een opsomming van grotendeels oninteressante feitjes overstijgt. Kies wel voor het prachtige The Girl In The Back van Laura Davis-Chanin, die in de tweede helft van de jaren 70 met veel minder succes in dezelfde scene opereerde, maar wel een stuk beter heeft opgelet. Het levert een boek op dat je in één ruk wilt uitlezen en dat het schrijftalent verraadt dat Debbie Harry zo duidelijk mist.


Ik had deze week aandacht willen besteden aan Face It, de autobiografie van Blondie zangeres Debbie Harry. Haar levensverhaal is een dik en mooi uitgevoerd boek met interessante foto’s en wat overbodige portretten van fans geworden. Ik was op voorhand zeer nieuwsgierig naar het verhaal van Debbie Harry, al is het maar omdat Blondie in de tweede helft van de jaren 70 opdook in de zeer boeiende muziekscene van New York en minstens twee en misschien zelfs wel vier uitstekende albums afleverde. 

Debbie Harry blijkt helaas niet te beschikken over enig schrijftalent. Haar autobiografie is een opeenstapeling van feitjes, waarvan de meeste niet zo interessant zijn. Het zijn zoveel feitjes dat de diepgang ontbreekt. Veel meer dan een paar regels worden er niet besteed aan de opnames van klassiekers als Plastic Letters en Parallel Lines en ook van de boeiende rock- en punkscene van New York in de tweede helft van de jaren 70 krijg je maar weinig mee. 

Face It lijkt vooral bedoeld om Debbie Harry op een voetstuk te plaatsen en dat lukt wat mij betreft niet, al is het maar omdat de Blondie zangeres een zeer levendige fantasie heeft waardoor haar leven hier en daar van Forrest Gump achtige proporties is. Ik heb me uiteindelijk door het boek heen geworsteld, al is het maar omdat ik hoopte op nog een paar interessante passages, die niet kwamen. Zeker geen aanrader wat mij betreft. 

Wel een aanrader is het vorig jaar verschenen The Girl In The Back van Laura Davis-Chanin. Het boek met de ondertitel A Female Drummer's Life With Bowie, Blondie And The '70s Rock Scene vertelt het verhaal van de tiener Laura Davis, die opgroeide in het New York van de jaren 70. 

De jonge Laura woonde bij haar vader, die echter weinig tot geen aandacht voor haar had, waardoor ze al snel haar eigen weg ging. Laura kwam uiteindelijk terecht in rock ’n roll kringen en formeerde met een aantal vrienden de band The Student Teachers. Laura Davis leefde op jonge leeftijd op intense wijze het rock ’n roll leven en vertelt hier prachtig over in The Girl In The Back. 

The Student Teachers, met Laura achter de drums, trekt in de eerste jaren van de New Yorkse punk en new wave flink de aandacht en een doorbraak lijkt een kwestie van tijd, zeker wanneer Blondie toetsenist Jimmy Destri zich over de band ontfermt. Jimmy Destri heeft niet alleen een zwak voor de muziek van The Student Teachers, maar ook voor Laura, wat resulteert in een heftige liefdesrelatie. 


Laura Davis krijgt hierdoor een kijkje achter de schermen bij Blondie en de rest van de muziekscene van New York en komt met veel interessantere verhalen dan Debbie Harry. Waar Debbie Harry zich alleen weet te herinneren dat David Bowie haar zijn piemel liet zien, vertelt Laura Davis mooie verhalen over de mens David Bowie, die haar feitelijk weer op het rechte pad zet. Ook haar andere observaties zijn veel scherper en minder eenzijdig dan die van Debbie Harry.

Het levert een boek op dat niet alleen een fraai inkijkje geeft in de muziekscene van New York in de tweede helft van de jaren 70, maar ook prachtig vertelt over het leven van Laura Davis, die er al vroeg alleen voor stond en zich moest zien te handhaven in de grote stad, wat ze overigens op indrukwekkende wijze deed. 

The Student Teachers zou ondanks alle belofte nooit doorbreken naar een groot publiek en viel na een paar jaar uit elkaar. Ook de carrière van Laura Davis in de muziek eindigde abrupt toen de ziekte MS bij haar werd geconstateerd. Ze begon aan een tweede leven als schrijfster, wat vorig jaar een prachtig boek opleverde. Het kreeg uiteraard niet zoveel aandacht als het boek van Debbie Harry, maar het is klassen beter en veel interessanter. Erwin Zijleman