Lisa Hannigan - Sea Sew
Lisa Hannigan is de Ierse zangeres die de afgelopen jaren zo’n belangrijke rol speelde in de muziek van haar landgenoot Damien Rice. Zowel op de plaat als op het podium was de chemie tussen Hannigan en Rice goed voor kippenvel en pure magie. De abrupte beëindiging van de samenwerking tussen beiden (inmiddels al weer bijna twee jaar geleden) kwam dan ook als een donderslag bij heldere hemel. Sindsdien hebben we eigenlijk niet veel meer van Damien Rice gehoord en ook rond Lisa Hannigan was het lange tijd stil. Met haar solodebuut Sea Sew doorbreekt de Ierse zangeres deze stilte echter op indrukwekkende wijze. Sea Sew is een hele mooie plaat met vooral ingetogen popliedjes. De instrumentatie is uiterst sober, maar dankzij de inzet van gitaar, piano, strijkers en blazers wel zeer smaakvol. Het is een instrumentatie die prachtig kleurt bij de fascinerende stem van Lisa Hannigan en haar folky en over het algemeen nogal melancholieke popliedjes. Waar het voorlopig nog maar de vraag is of Damien Rice zonder Lisa Hannigan kan, laat Hannigan op haar debuut horen dat ze ook zonder haar voormalige muzikale metgezel overeind blijft. Ze kiest hierbij zeker niet voor de makkelijkste weg, want het zijn geen simpele popdeuntjes die Lisa Hannigan ons voorschotelt. De zich over het algemeen in een laag tempo voortslepende songs blijven niet onmiddellijk hangen, maar neem de tijd voor deze cd en je zult ontdekken dat het vrijwel zonder uitzondering pareltjes zijn. Waar Lisa Hannigan zich tot dusver moest aanpassen aan de stem van Damien Rice, laat ze op Sea Sew horen hoe veelzijdig ze is. Op Sea Sew speelt Hannigan met haar grote bereik en de vele klankkleuren van haar stem, waardoor dit fraaie debuut geen moment eenvormig klinkt. Waar Lisa Hannigan tot dusver genoegen moest nemen met het spelen van de tweede viool, eist ze met het wonderschone Sea Sew nadrukkelijk een plekje in de spotlights op. Het is haar zeer gegund. Erwin Zijleman
Lisa Hannigan is de Ierse zangeres die de afgelopen jaren zo’n belangrijke rol speelde in de muziek van haar landgenoot Damien Rice. Zowel op de plaat als op het podium was de chemie tussen Hannigan en Rice goed voor kippenvel en pure magie. De abrupte beëindiging van de samenwerking tussen beiden (inmiddels al weer bijna twee jaar geleden) kwam dan ook als een donderslag bij heldere hemel. Sindsdien hebben we eigenlijk niet veel meer van Damien Rice gehoord en ook rond Lisa Hannigan was het lange tijd stil. Met haar solodebuut Sea Sew doorbreekt de Ierse zangeres deze stilte echter op indrukwekkende wijze. Sea Sew is een hele mooie plaat met vooral ingetogen popliedjes. De instrumentatie is uiterst sober, maar dankzij de inzet van gitaar, piano, strijkers en blazers wel zeer smaakvol. Het is een instrumentatie die prachtig kleurt bij de fascinerende stem van Lisa Hannigan en haar folky en over het algemeen nogal melancholieke popliedjes. Waar het voorlopig nog maar de vraag is of Damien Rice zonder Lisa Hannigan kan, laat Hannigan op haar debuut horen dat ze ook zonder haar voormalige muzikale metgezel overeind blijft. Ze kiest hierbij zeker niet voor de makkelijkste weg, want het zijn geen simpele popdeuntjes die Lisa Hannigan ons voorschotelt. De zich over het algemeen in een laag tempo voortslepende songs blijven niet onmiddellijk hangen, maar neem de tijd voor deze cd en je zult ontdekken dat het vrijwel zonder uitzondering pareltjes zijn. Waar Lisa Hannigan zich tot dusver moest aanpassen aan de stem van Damien Rice, laat ze op Sea Sew horen hoe veelzijdig ze is. Op Sea Sew speelt Hannigan met haar grote bereik en de vele klankkleuren van haar stem, waardoor dit fraaie debuut geen moment eenvormig klinkt. Waar Lisa Hannigan tot dusver genoegen moest nemen met het spelen van de tweede viool, eist ze met het wonderschone Sea Sew nadrukkelijk een plekje in de spotlights op. Het is haar zeer gegund. Erwin Zijleman