De van oorsprong Australische, maar inmiddels al weer een aantal jaren vanuit de Verenigde Staten opererende, muzikant Ben Lee is net 30, maar zijn eerste 15 jaar in de muziekbusiness heeft hij er inmiddels opzitten. In zijn vaderland AustraliĆ« vliegen de cd’s van het voormalige muzikale wonderkind al vele jaren als warme broodjes over de toonbank, maar met de verovering van de rest van de wereld wil het tot dusver nog niet echt lukken. Dit overigens ondanks een aantal prima platen en een flinke stapel recensies waarin Ben Lee een muzikaal genie wordt genoemd. Als gerechtigheid bestaat moet The Rebirth Of Venus verandering gaan brengen in de relatieve onbekendheid van Ben Lee. Op The Rebirth Of Venus strooit Lee immers op bijna achteloze wijze met perfecte popliedjes. Popliedjes waarvan je direct de zon in je kop krijgt en die je vervolgens niet meer kunt vergeten, hoezeer je je best ook doet. The Rebirth Of Venus is een plaat met zonnige popliedjes over liefde, vrouwen en de wereldpolitiek (!). Popliedjes waarin Ben Lee onnavolgbare invallen schaamteloos afwisselt met refreinen en koortjes die de grens tussen goede smaak en kitsch angstvallig dicht naderen. The Rebirth Of Venus schakelt moeiteloos tussen kauwgomballenpop, powerpop en intieme singer-songwriter liedjes en wat mij betreft zijn ze allemaal even onweerstaanbaar. The Rebirth Of Venus bevat louter buitengewoon aanstekelijke popliedjes vol humor die putten uit alles wat de popmuziek de afgelopen decennia leuk heeft gemaakt, waarbij Ben Lee zich gelukkig niet laat hinderen door goede smaak. Popliedjes die gemaakt lijken voor warme zomerdagen en je doen verlangen naar eindeloos durende vakanties. The Rebirth Of Venus is een plaat om te koesteren, maar ook een plaat die je uiteindelijk achter laat met de vraag of Ben Lee nu inderdaad een muzikaal genie is of dat hij ons met zijn verslavende popliedjes stevig bij de neus neemt? Ik weet het antwoord eerlijk gezegd nog steeds niet, maar zo lang The Rebirth Of Venus mijn dagen vult met zonneschijn maak ik me er ook niet druk om. Erwin Zijleman