Mirande Lee Richards - Light Of X
Nadat Miranda Lee Richards een aantal maanden deel uit maakte van de cultband Brian Jonestown Massacre, debuteerde ze inmiddels al weer heel wat jaren geleden (in 2001 om precies te zijn) met het naar veel meer smakende The Herafter; een plaat met zwoele, licht psychedelische, folkpop, zoals Mazzy Star die gedurende de eerste helft van de jaren 90 zo fraai maakte. De vijf jaar geleden verschenen opvolger Dandelion is helaas iedereen ontgaan, maar nu is Miranda Lee Richards gelukkig terug met Light Of X. Ook op Light Of X maakt Miranda Lee Richards muziek die nadrukkelijk herinnert aan die van Mazzy Star, al ontbreekt het rauwe randje van deze band en is de stem van Miranda Lee Richard net wat minder zwoel dan die van Mazzy Star zangeres Hope Sandoval, die deze zwoelheid natuurlijk ook wel eens wat overdreef. Light Of X bevat lekker zweverige en aangenaam voortkabbelende popliedjes met een randje folk en psychedelica. Muziek waarbij het lekker wegdromen is, maar die ook over voldoende inhoud beschikt om op de langere termijn te blijven boeien. Muziek die niet alleen raakt aan die van Mazzy Star, maar in de wat meer folky momenten ook niet ver verwijderd is van het vroege werk van Joni Mitchell of zelfs Sandy Denny. Muziek die het risico met zich mee draagt dat het allemaal net wat te zoetsappig en te vrijblijvend wordt, maar gelukkig slaagt Miranda Lee Richards er in om constant aan de goede kant van de lijn te blijven. Dit is deels de verdienste van de competent spelende muzikanten die haar omringen, maar ook de knap in elkaar stekende songs en het wonderschone en warme stemgeluid van Miranda Lee Richards dragen nadrukkelijk bij aan het eindresultaat. Light Of X is een plaat die uitstekend voldoet op de achtergrond, maar het is ook een plaat waarin je je langzaam maar zeker kunt verliezen. Een verrassend sterke comeback van een vrouw die zo langzamerhand door iedereen vergeten was. Erwin Zijleman
Nadat Miranda Lee Richards een aantal maanden deel uit maakte van de cultband Brian Jonestown Massacre, debuteerde ze inmiddels al weer heel wat jaren geleden (in 2001 om precies te zijn) met het naar veel meer smakende The Herafter; een plaat met zwoele, licht psychedelische, folkpop, zoals Mazzy Star die gedurende de eerste helft van de jaren 90 zo fraai maakte. De vijf jaar geleden verschenen opvolger Dandelion is helaas iedereen ontgaan, maar nu is Miranda Lee Richards gelukkig terug met Light Of X. Ook op Light Of X maakt Miranda Lee Richards muziek die nadrukkelijk herinnert aan die van Mazzy Star, al ontbreekt het rauwe randje van deze band en is de stem van Miranda Lee Richard net wat minder zwoel dan die van Mazzy Star zangeres Hope Sandoval, die deze zwoelheid natuurlijk ook wel eens wat overdreef. Light Of X bevat lekker zweverige en aangenaam voortkabbelende popliedjes met een randje folk en psychedelica. Muziek waarbij het lekker wegdromen is, maar die ook over voldoende inhoud beschikt om op de langere termijn te blijven boeien. Muziek die niet alleen raakt aan die van Mazzy Star, maar in de wat meer folky momenten ook niet ver verwijderd is van het vroege werk van Joni Mitchell of zelfs Sandy Denny. Muziek die het risico met zich mee draagt dat het allemaal net wat te zoetsappig en te vrijblijvend wordt, maar gelukkig slaagt Miranda Lee Richards er in om constant aan de goede kant van de lijn te blijven. Dit is deels de verdienste van de competent spelende muzikanten die haar omringen, maar ook de knap in elkaar stekende songs en het wonderschone en warme stemgeluid van Miranda Lee Richards dragen nadrukkelijk bij aan het eindresultaat. Light Of X is een plaat die uitstekend voldoet op de achtergrond, maar het is ook een plaat waarin je je langzaam maar zeker kunt verliezen. Een verrassend sterke comeback van een vrouw die zo langzamerhand door iedereen vergeten was. Erwin Zijleman