The Hold Steady - Heaven Is Whenever
De uit New York afkomstige band The Hold Steady dook met haar eerste twee cd’s (Almost Killed Me uit 2004 en Separation Sunday uit 2005) onverwachts op in een aantal Amerikaanse jaarlijstjes, maar brak pas echt door met het in 2006 verschenen Boys And Girls In America, dat ook in de rest van de wereld zeer warm werd onthaald. Op Boys And Girls In America wist The Hold Steady op energieke en gedreven wijze het beste van onder andere Bruce Springsteen & The E-Street band, The Replacements en Thin Lizzy te verenigen. Het leverde een van de meest memorabele rockplaten van de laatste jaren op. Na het succes van Boys And Girls In America stond The Hold Steady vooral op het podium, waardoor de vierde studioplaat van de band, het in 2008 verschenen Stay Positive, eerlijk gezegd wat tegenviel, maar met de vorig jaar verschenen en bijzonder gedreven klinkende live-plaat A Positive Rage revancheerde de band zich knap. Op haar vijfde studioplaat, Heaven Is Whenever, keert The Hold Steady terug naar de energie en de dynamiek van Boys And Girls In America, zonder dit album nauwgezet te reproduceren. Ook op Heaven Is Whenever maakt The Hold Steady geen geheim van haar bewondering voor Bruce Springsteen en zijn E-Street band (het energieke en volle geluid), The Replacements (de rauwe en directe songs) en Thin Lizzy (de zang en het gitaarwerk), maar staat de band ook open voor andere invloeden. Heaven Is Whenever laat horen dat The Hold Steady in muzikaal opzicht is gegroeid. De songs klinken gevarieerder en in muzikaal opzicht dynamischer. Gelukkig is er nog steeds geen plaats voor moeilijk gedoe; ook op Heaven Is Whenever maakt The Hold Steady vooral rauwe en energieke rockmuziek met veel ballen en weinig pretenties. Ook de rustpunten op de nieuwe plaat van The Hold Steady zijn betrekkelijk rechttoe rechtaan, maar doen ondertussen wel alles goed. Critici van de band beweren dat The Hold Steady niet veel meer doet dan remakes van Born To Run afleveren. Het is een bewering waar ik me ook na beluistering van Heaven Is Whenever weer gedeeltelijk in kan vinden, maar persoonlijk zie ik dit niet als een punt van kritiek, maar als een enorm compliment. The Hold Steady heeft ook met Heaven is Whenever weer een monumentaal klinkende rockplaat gemaakt die op het eerste gehoor precies levert wat je verwacht of waar je op hoopt en de ene na de andere memorabele rocksong op je afvuurt. Beluister de plaat vervolgens ook nog een keer met de koptelefoon en je hoort dat in de wall of sound van The Hold Steady ook steeds meer ruimte is voor uitstapjes buiten de gebaande paden, zeker in de songs waarin de band wat opschuift in de richting van R.E.M. of The Counting Crows. Heaven Is Whenever zou zomaar de voorbode kunnen zijn van een totaal anders klinkende The Hold Steady plaat, maar de kans dat de band de volgende keer Born To Run nog eens dunnetjes over doet is minstens net zo groot. Heaven Is Whenever is in muzikaal opzicht misschien geen hele grote verrassing, maar laat wel nog maar eens horen dat we hier te maken hebben met één van de beste rockbands van het moment. Heaven Is Whenever is een klassieke rockplaat die je keer op keer van je sokken blaast. Ik wil het niet anders. Erwin Zijleman
De uit New York afkomstige band The Hold Steady dook met haar eerste twee cd’s (Almost Killed Me uit 2004 en Separation Sunday uit 2005) onverwachts op in een aantal Amerikaanse jaarlijstjes, maar brak pas echt door met het in 2006 verschenen Boys And Girls In America, dat ook in de rest van de wereld zeer warm werd onthaald. Op Boys And Girls In America wist The Hold Steady op energieke en gedreven wijze het beste van onder andere Bruce Springsteen & The E-Street band, The Replacements en Thin Lizzy te verenigen. Het leverde een van de meest memorabele rockplaten van de laatste jaren op. Na het succes van Boys And Girls In America stond The Hold Steady vooral op het podium, waardoor de vierde studioplaat van de band, het in 2008 verschenen Stay Positive, eerlijk gezegd wat tegenviel, maar met de vorig jaar verschenen en bijzonder gedreven klinkende live-plaat A Positive Rage revancheerde de band zich knap. Op haar vijfde studioplaat, Heaven Is Whenever, keert The Hold Steady terug naar de energie en de dynamiek van Boys And Girls In America, zonder dit album nauwgezet te reproduceren. Ook op Heaven Is Whenever maakt The Hold Steady geen geheim van haar bewondering voor Bruce Springsteen en zijn E-Street band (het energieke en volle geluid), The Replacements (de rauwe en directe songs) en Thin Lizzy (de zang en het gitaarwerk), maar staat de band ook open voor andere invloeden. Heaven Is Whenever laat horen dat The Hold Steady in muzikaal opzicht is gegroeid. De songs klinken gevarieerder en in muzikaal opzicht dynamischer. Gelukkig is er nog steeds geen plaats voor moeilijk gedoe; ook op Heaven Is Whenever maakt The Hold Steady vooral rauwe en energieke rockmuziek met veel ballen en weinig pretenties. Ook de rustpunten op de nieuwe plaat van The Hold Steady zijn betrekkelijk rechttoe rechtaan, maar doen ondertussen wel alles goed. Critici van de band beweren dat The Hold Steady niet veel meer doet dan remakes van Born To Run afleveren. Het is een bewering waar ik me ook na beluistering van Heaven Is Whenever weer gedeeltelijk in kan vinden, maar persoonlijk zie ik dit niet als een punt van kritiek, maar als een enorm compliment. The Hold Steady heeft ook met Heaven is Whenever weer een monumentaal klinkende rockplaat gemaakt die op het eerste gehoor precies levert wat je verwacht of waar je op hoopt en de ene na de andere memorabele rocksong op je afvuurt. Beluister de plaat vervolgens ook nog een keer met de koptelefoon en je hoort dat in de wall of sound van The Hold Steady ook steeds meer ruimte is voor uitstapjes buiten de gebaande paden, zeker in de songs waarin de band wat opschuift in de richting van R.E.M. of The Counting Crows. Heaven Is Whenever zou zomaar de voorbode kunnen zijn van een totaal anders klinkende The Hold Steady plaat, maar de kans dat de band de volgende keer Born To Run nog eens dunnetjes over doet is minstens net zo groot. Heaven Is Whenever is in muzikaal opzicht misschien geen hele grote verrassing, maar laat wel nog maar eens horen dat we hier te maken hebben met één van de beste rockbands van het moment. Heaven Is Whenever is een klassieke rockplaat die je keer op keer van je sokken blaast. Ik wil het niet anders. Erwin Zijleman