Magic Kids - Memphis
Nu het laatste kwartaal van 2010 met rasse schreden nadert vraag ik met steeds vaker af hoeveel memorabele nieuwe bands 2010 eigenlijk heeft opgeleverd. Heel veel zijn het er wat mij betreft niet. Een snelle duik in het geheugen levert namen op als The Soft Pack, Avi Buffalo, Harlem, Dum Dum Girls en Best Coast, maar na wat dieper graven kom ik eigenlijk niet verder. Nu staat dit vijftal wat mij betreft wel garant voor vijf jaarlijstjesplaten, dus echt ontevreden ben ik niet, maar het zou toch mooi zijn als het aantal memorabele nieuwe bands in een jaar niet op de vingers van één hand is te tellen. Hiervoor zorgt het uit Memphis, Tennessee, afkomstige Magic Kids, dat op haar naar de thuisbasis genoemde debuut muziek maakt waarvan je alleen maar heel erg vrolijk kunt worden. De muziek van Magic Kids wordt op het Internet voornamelijk omschreven als een mix van The Beach Boys, Phil Spector, Belle & Sebastian en The Apples In Stereo en dat zijn ook de namen waar ik op uit kom. De band’s debuut Memphis staat vol met zonnige popsongs die je mee terugnemen naar de jaren 60 en bivakkeren tussen het strand (surfpop), het park (psychedelica) en de clubs in de stad (Phil Spector girlpop). Magic Kids blijkt op Memphis buitengewoon bedreven in het schrijven van perfecte popliedjes en biedt deze in meerdere smaken en kleuren aan. Het zijn stuk voor stuk onweerstaanbare popliedjes met honingzoete melodieën, aanstekelijke refreinen en heerlijk volle arrangementen vol strijkers, keyboards en blazers, maar ze klinken allemaal net weer wat anders. Magic Kids hangt de filosofie aan dat iedere popliedjes waarvan je niet vrolijk wordt een slecht popliedje is en ondersteunt deze filosofie met een plaat zonder ook maar één misser. Memphis koppelt de genialiteit van The Beach Boys en de productionele gaven van Phil Spector aan de lichtvoetigheid van Belle & Sebastian en de eigenwijsheid of gekte van The Apples In Stereo. Het levert een plaat op met popliedjes die simpel klinken maar razend knap in elkaar zitten. Het levert ook een plaat op met popsongs die bijna overdadig zijn geproduceerd, maar toch ook intiem klinken. Memphis is hierdoor een plaat die sprankelt en verrast, maar het is uiteindelijk toch vooral een plaat om heel, heel, heel erg vrolijk van te worden. 2010 mag tot dusver niet heel veel memorabele debuten hebben opgeleverd, maar Memphis van Magic Kids is er absoluut een om nog heel lang te koesteren. Erwin Zijleman
Nu het laatste kwartaal van 2010 met rasse schreden nadert vraag ik met steeds vaker af hoeveel memorabele nieuwe bands 2010 eigenlijk heeft opgeleverd. Heel veel zijn het er wat mij betreft niet. Een snelle duik in het geheugen levert namen op als The Soft Pack, Avi Buffalo, Harlem, Dum Dum Girls en Best Coast, maar na wat dieper graven kom ik eigenlijk niet verder. Nu staat dit vijftal wat mij betreft wel garant voor vijf jaarlijstjesplaten, dus echt ontevreden ben ik niet, maar het zou toch mooi zijn als het aantal memorabele nieuwe bands in een jaar niet op de vingers van één hand is te tellen. Hiervoor zorgt het uit Memphis, Tennessee, afkomstige Magic Kids, dat op haar naar de thuisbasis genoemde debuut muziek maakt waarvan je alleen maar heel erg vrolijk kunt worden. De muziek van Magic Kids wordt op het Internet voornamelijk omschreven als een mix van The Beach Boys, Phil Spector, Belle & Sebastian en The Apples In Stereo en dat zijn ook de namen waar ik op uit kom. De band’s debuut Memphis staat vol met zonnige popsongs die je mee terugnemen naar de jaren 60 en bivakkeren tussen het strand (surfpop), het park (psychedelica) en de clubs in de stad (Phil Spector girlpop). Magic Kids blijkt op Memphis buitengewoon bedreven in het schrijven van perfecte popliedjes en biedt deze in meerdere smaken en kleuren aan. Het zijn stuk voor stuk onweerstaanbare popliedjes met honingzoete melodieën, aanstekelijke refreinen en heerlijk volle arrangementen vol strijkers, keyboards en blazers, maar ze klinken allemaal net weer wat anders. Magic Kids hangt de filosofie aan dat iedere popliedjes waarvan je niet vrolijk wordt een slecht popliedje is en ondersteunt deze filosofie met een plaat zonder ook maar één misser. Memphis koppelt de genialiteit van The Beach Boys en de productionele gaven van Phil Spector aan de lichtvoetigheid van Belle & Sebastian en de eigenwijsheid of gekte van The Apples In Stereo. Het levert een plaat op met popliedjes die simpel klinken maar razend knap in elkaar zitten. Het levert ook een plaat op met popsongs die bijna overdadig zijn geproduceerd, maar toch ook intiem klinken. Memphis is hierdoor een plaat die sprankelt en verrast, maar het is uiteindelijk toch vooral een plaat om heel, heel, heel erg vrolijk van te worden. 2010 mag tot dusver niet heel veel memorabele debuten hebben opgeleverd, maar Memphis van Magic Kids is er absoluut een om nog heel lang te koesteren. Erwin Zijleman