Shakira - Sale El Sol
Ik heb een voorliefde voor donkere en sombere platen, maar er zijn momenten dat ik behoefte heb aan zonnige en vrolijke muziek die direct vermaakt. Nu slaat muziek in deze categorie al snel door in de richting van plat vermaak, maar er zijn gelukkig uitzonderingen. Inmiddels weet ik al weer een jaar of 12 dat Shakira me nooit teleur zal stellen. Voor haar internationale doorbraak deed ze dit met echt spannende platen, zoals het uit 1998 stammende Dónde Están Los Ladrones?, maar ook nadat de Colombiaanse werd omarmd door de Amerikaanse muziekindustrie bleef ze muziek maken die vele klassen beter was dan die van haar soortgenoten. Dat leverde een paar jaar geleden het verrassend sterke tweeluik Fijación Oral, Vol. 1 en Oral Fixation, Vol. 2 op en vorig jaar nog het meer dan behoorlijke She Wolf. Afgelopen zomer gaf Shakira tegengas al aan het vuvuzela-geweld met het aanstekelijke Waka Waka (This Time For Africa), dat in een nieuwe mix is terug te vinden op haar nieuwe plaat Sale El Sol. Om maar direct met de deur in huis te vallen, Sale El Sol is een minder consistente plaat dan we van Shakira gewend zijn. Waar de meeste van haar vorige platen waren voorzien van een rode draad of op zijn minst een duidelijke lijn, is Sale El Sol een plaat die van de hak op de tak springt en voor elk wat wils biedt. Dat is jammer, maar het vermaak is er zeker niet minder om. Sale El Sol bevat zonnige Latin, verantwoorde dancepop, gevoelige ballads, voorzichtige uitstapjes richting rock en de al eerder gememoreerde flirt met Afrikaanse muziek (Waka Waka). Het is muziek die smelt op het trommelvlies en vervolgens snel vervliegt, maar zoals we inmiddels van Shakira gewend zijn is het muziek van niveau. Shakira heeft zich omringd met uitstekende tekstschrijvers en gerenommeerde producers, maar ze draagt ook nog altijd nadrukkelijk haar eigen steentje bij, wat resulteert in het uit duizenden herkenbare en voor mij nog altijd onweerstaanbare Shakira geluid. Op Sale El Sol keert Shakira weer wat vaker terug naar haar Zuid-Amerikaanse roots, maar alles wat ze de afgelopen tien jaar heeft geleerd als wereldster is ze niet vergeten. Ik vrees dat het merendeel van de lezers van deze BLOG op geen enkele manier geassocieerd willen worden met deze plaat, maar persoonlijk vind ik het er een die veel meer serieuze aandacht verdient dan hij zal krijgen. Een puur persoonlijk krentje uit de pop derhalve, maar ik weet zeker dat veel meer bezoekers van deze BLOG een hoop plezier zullen beleven aan dit uitermate zonnige en smakelijke tussendoortje, al is het maar als tegengif voor al die aardedonkere platen die in het najaar verschijnen. Erwin Zijleman
Ik heb een voorliefde voor donkere en sombere platen, maar er zijn momenten dat ik behoefte heb aan zonnige en vrolijke muziek die direct vermaakt. Nu slaat muziek in deze categorie al snel door in de richting van plat vermaak, maar er zijn gelukkig uitzonderingen. Inmiddels weet ik al weer een jaar of 12 dat Shakira me nooit teleur zal stellen. Voor haar internationale doorbraak deed ze dit met echt spannende platen, zoals het uit 1998 stammende Dónde Están Los Ladrones?, maar ook nadat de Colombiaanse werd omarmd door de Amerikaanse muziekindustrie bleef ze muziek maken die vele klassen beter was dan die van haar soortgenoten. Dat leverde een paar jaar geleden het verrassend sterke tweeluik Fijación Oral, Vol. 1 en Oral Fixation, Vol. 2 op en vorig jaar nog het meer dan behoorlijke She Wolf. Afgelopen zomer gaf Shakira tegengas al aan het vuvuzela-geweld met het aanstekelijke Waka Waka (This Time For Africa), dat in een nieuwe mix is terug te vinden op haar nieuwe plaat Sale El Sol. Om maar direct met de deur in huis te vallen, Sale El Sol is een minder consistente plaat dan we van Shakira gewend zijn. Waar de meeste van haar vorige platen waren voorzien van een rode draad of op zijn minst een duidelijke lijn, is Sale El Sol een plaat die van de hak op de tak springt en voor elk wat wils biedt. Dat is jammer, maar het vermaak is er zeker niet minder om. Sale El Sol bevat zonnige Latin, verantwoorde dancepop, gevoelige ballads, voorzichtige uitstapjes richting rock en de al eerder gememoreerde flirt met Afrikaanse muziek (Waka Waka). Het is muziek die smelt op het trommelvlies en vervolgens snel vervliegt, maar zoals we inmiddels van Shakira gewend zijn is het muziek van niveau. Shakira heeft zich omringd met uitstekende tekstschrijvers en gerenommeerde producers, maar ze draagt ook nog altijd nadrukkelijk haar eigen steentje bij, wat resulteert in het uit duizenden herkenbare en voor mij nog altijd onweerstaanbare Shakira geluid. Op Sale El Sol keert Shakira weer wat vaker terug naar haar Zuid-Amerikaanse roots, maar alles wat ze de afgelopen tien jaar heeft geleerd als wereldster is ze niet vergeten. Ik vrees dat het merendeel van de lezers van deze BLOG op geen enkele manier geassocieerd willen worden met deze plaat, maar persoonlijk vind ik het er een die veel meer serieuze aandacht verdient dan hij zal krijgen. Een puur persoonlijk krentje uit de pop derhalve, maar ik weet zeker dat veel meer bezoekers van deze BLOG een hoop plezier zullen beleven aan dit uitermate zonnige en smakelijke tussendoortje, al is het maar als tegengif voor al die aardedonkere platen die in het najaar verschijnen. Erwin Zijleman