Eva Cassidy - Simply Eva
Toen Eva Cassidy in 1996 op slechts 33-jarige leeftijd overleed, had ze slechts één plaat op haar naam staan; een in eigen beheer uitgebrachte live-plaat waarover ze zelf eigenlijk niet eens tevreden was (Live At The Blues Alley). Zoals het vroeger in de kunst gebruikelijk was, werden de talenten van Eva Cassidy pas op de juiste waarde geschat nadat ze was overleden. De platenmaatschappijen die haar keer op keer de deur hadden gewezen, stonden opeens in de rij. Live At The Blues Alley werd alsnog officieel uitgebracht en omdat de archieven van Eva Cassidy goed gevuld bleken te zijn, volgden tot op de dag van vandaag nieuwe platen. Ondanks de onmiskenbare vocale kwaliteiten van Eva Cassidy was ik zelf zo langzamerhand wel wat verzadigd. Het werd wat mij betreft meer van hetzelfde, maar dan net wat minder goed of indrukwekkend dan op de platen die in de jaren direct na haar dood verschenen. Ik had dan ook geen hoge verwachtingen van Simply Eva, maar het blijkt een verrassend sterke plaat. Vergeleken met de vorige Eva Cassidy platen die zijn uitgebracht, klinkt Simply Eva verrassend sober. De instrumentatie beperkt zich tot haar akoestische gitaar, wat de impact van haar stem alleen maar vergroot. Ondanks het feit dat het repertoire zo langzamerhand weinig verrassend meer is (we horen wederom songs als Songbird, True Colours, Time After Time en Over The Rainbow) voegt Simply Eva iets toe aan al zijn voorgangers. Waar ik me in het verleden wel eens stoorde aan het net wat te gepolijste geluid, klinkt Simply Eva puur en oprecht. De arrangementen zijn in de meeste gevallen ook net anders, waardoor je het gevoel hebt naar nieuw werk van de betreurde zangeres te luisteren. Het is misschien wel haar beste werk. Helaas zullen we nooit weten of Eva Cassidy ook als songwriter had weten te overtuigen. Evenmin kunnen we inschatten in welke richting ze zich zou hebben ontwikkeld. Op basis van al hetgeen dat tot dusver is verschenen, verdient Eva Cassidy echter een mooi plekje in de eregalerij van de betere zangeressen. Het is een plekje dat ze met Simply Eva nadrukkelijker afdwingt dan met al haar vorige platen. Simply Eva is daarom, in tegenstelling tot de platen die de laatste paar jaar verschenen, verplichte kost en bovendien de best denkbare kennismaking met de unieke stem van deze bijzondere zangeres. Erwin Zijleman
Toen Eva Cassidy in 1996 op slechts 33-jarige leeftijd overleed, had ze slechts één plaat op haar naam staan; een in eigen beheer uitgebrachte live-plaat waarover ze zelf eigenlijk niet eens tevreden was (Live At The Blues Alley). Zoals het vroeger in de kunst gebruikelijk was, werden de talenten van Eva Cassidy pas op de juiste waarde geschat nadat ze was overleden. De platenmaatschappijen die haar keer op keer de deur hadden gewezen, stonden opeens in de rij. Live At The Blues Alley werd alsnog officieel uitgebracht en omdat de archieven van Eva Cassidy goed gevuld bleken te zijn, volgden tot op de dag van vandaag nieuwe platen. Ondanks de onmiskenbare vocale kwaliteiten van Eva Cassidy was ik zelf zo langzamerhand wel wat verzadigd. Het werd wat mij betreft meer van hetzelfde, maar dan net wat minder goed of indrukwekkend dan op de platen die in de jaren direct na haar dood verschenen. Ik had dan ook geen hoge verwachtingen van Simply Eva, maar het blijkt een verrassend sterke plaat. Vergeleken met de vorige Eva Cassidy platen die zijn uitgebracht, klinkt Simply Eva verrassend sober. De instrumentatie beperkt zich tot haar akoestische gitaar, wat de impact van haar stem alleen maar vergroot. Ondanks het feit dat het repertoire zo langzamerhand weinig verrassend meer is (we horen wederom songs als Songbird, True Colours, Time After Time en Over The Rainbow) voegt Simply Eva iets toe aan al zijn voorgangers. Waar ik me in het verleden wel eens stoorde aan het net wat te gepolijste geluid, klinkt Simply Eva puur en oprecht. De arrangementen zijn in de meeste gevallen ook net anders, waardoor je het gevoel hebt naar nieuw werk van de betreurde zangeres te luisteren. Het is misschien wel haar beste werk. Helaas zullen we nooit weten of Eva Cassidy ook als songwriter had weten te overtuigen. Evenmin kunnen we inschatten in welke richting ze zich zou hebben ontwikkeld. Op basis van al hetgeen dat tot dusver is verschenen, verdient Eva Cassidy echter een mooi plekje in de eregalerij van de betere zangeressen. Het is een plekje dat ze met Simply Eva nadrukkelijker afdwingt dan met al haar vorige platen. Simply Eva is daarom, in tegenstelling tot de platen die de laatste paar jaar verschenen, verplichte kost en bovendien de best denkbare kennismaking met de unieke stem van deze bijzondere zangeres. Erwin Zijleman