Colossa - Born To Make A Sound
Ik sta meestal niet vooraan wanneer het gaat om het bejubelen van cd’s van eigen bodem, maar in 2011 heb ik toch al een aantal malen moeten constateren dat een cd van eigen bodem de competitie met Britse en Amerikaanse concurrenten met gemak aan kon. Dit was het geval met de nieuwe platen van Alamo Race Track, Lost Bear en De Staat en dit is het geval met Born To Make A Sound van de tussen Utrecht en Limburg heen en weer pendelende rockband Colossa. Net als De Staat maakt Colossa geen geheim van haar bewondering voor Queens Of The Stone Age. Born To Make A Sound vertrouwt voor een belangrijk deel op imponerende gitaarriffs en een moddervet geluid. Dat is natuurlijk eerder gedaan, maar Colossa doet het wel verdomd goed. Bij beluistering van Born To Make A Sound hoor je eigenlijk geen debuterende rockband, maar een geoliede machine. Op het debuut van Colossa klopt eigenlijk alles. De gitaarriffs zijn onweerstaanbaar, de ritmesectie is zo solide als een bunker (maar geeft de bassist op hetzelfde moment de ruimte die bassisten helaas maar zelden krijgen) en ook in vocaal opzicht klinkt de muziek van Colossa buitengewoon volwassen. De hoge kwaliteit van de songs is de kers op de taart. Born To Make A Sound schaart zich door de verrassend hoge kwaliteit direct onder de betere platen die zijn geïnspireerd door het werk van Queens Of The Stone Age, maar gaat ook nog een stapje verder. Born To Make A Sound is een lekker dynamische plaat die niet bang is voor een tempowisseling hier en daar en zelfs het volledig loslaten van het gaspedaal niet schuwt. De band begeeft zich hierdoor op een veel breder terrein dan de gemiddelde band die in het hokje stoner rock wordt geduwd en trekt hierbij net zo makkelijk naar de grunge uit de jaren 90 als naar de Amerikaanse indie-rock van recentere datum. Ik heb bij beluistering van Born To Make A Sound eigenlijk steeds het idee dat ik naar een grootse rockplaat aan het luisteren ben, maar heb tegelijkertijd het idee dat Colossa nog veel beter kan, zowel in muzikaal, compositorisch als in productioneel opzicht. Het maakt van Colossa zonder enige twijfel een hele grote belofte voor de toekomst; een belofte die met de sterkste tracks op Born To Make A Sound al voor een aanzienlijk deel wordt ingelost. Erwin Zijleman
Ik sta meestal niet vooraan wanneer het gaat om het bejubelen van cd’s van eigen bodem, maar in 2011 heb ik toch al een aantal malen moeten constateren dat een cd van eigen bodem de competitie met Britse en Amerikaanse concurrenten met gemak aan kon. Dit was het geval met de nieuwe platen van Alamo Race Track, Lost Bear en De Staat en dit is het geval met Born To Make A Sound van de tussen Utrecht en Limburg heen en weer pendelende rockband Colossa. Net als De Staat maakt Colossa geen geheim van haar bewondering voor Queens Of The Stone Age. Born To Make A Sound vertrouwt voor een belangrijk deel op imponerende gitaarriffs en een moddervet geluid. Dat is natuurlijk eerder gedaan, maar Colossa doet het wel verdomd goed. Bij beluistering van Born To Make A Sound hoor je eigenlijk geen debuterende rockband, maar een geoliede machine. Op het debuut van Colossa klopt eigenlijk alles. De gitaarriffs zijn onweerstaanbaar, de ritmesectie is zo solide als een bunker (maar geeft de bassist op hetzelfde moment de ruimte die bassisten helaas maar zelden krijgen) en ook in vocaal opzicht klinkt de muziek van Colossa buitengewoon volwassen. De hoge kwaliteit van de songs is de kers op de taart. Born To Make A Sound schaart zich door de verrassend hoge kwaliteit direct onder de betere platen die zijn geïnspireerd door het werk van Queens Of The Stone Age, maar gaat ook nog een stapje verder. Born To Make A Sound is een lekker dynamische plaat die niet bang is voor een tempowisseling hier en daar en zelfs het volledig loslaten van het gaspedaal niet schuwt. De band begeeft zich hierdoor op een veel breder terrein dan de gemiddelde band die in het hokje stoner rock wordt geduwd en trekt hierbij net zo makkelijk naar de grunge uit de jaren 90 als naar de Amerikaanse indie-rock van recentere datum. Ik heb bij beluistering van Born To Make A Sound eigenlijk steeds het idee dat ik naar een grootse rockplaat aan het luisteren ben, maar heb tegelijkertijd het idee dat Colossa nog veel beter kan, zowel in muzikaal, compositorisch als in productioneel opzicht. Het maakt van Colossa zonder enige twijfel een hele grote belofte voor de toekomst; een belofte die met de sterkste tracks op Born To Make A Sound al voor een aanzienlijk deel wordt ingelost. Erwin Zijleman