Thao & Mirah - Thao & Mirah
Thao & Mirah; het is op papier een prachtige combinatie van twee eigenzinnige vrouwelijke singer-songwriters. Met name Mirah (volledige naam: name Mirah Yom Tov Zeitlyn) bouwde de afgelopen twaalf jaar een fraai oeuvre op, maar de ene plaat die Thao (volledige naam: Thao Nguyen) uitbracht, het uit 2008 stammende We Brave Bee Stings And All, is me nog net iets dierbaarder dan de intieme platen van Mirah. Samen met producer Merrill Garbus (bekend van de band tUnE-yaRds) hebben de twee vrouwelijke singer-songwriters een plaat gemaakt die zeker iets toevoegt aan hun soloplaten. De titelloze samenwerking van Thao en Mirah is zeker geen makkelijke plaat geworden. Waar een combinatie van de intieme folk van Mirah en de wat uitbundigere rootsmuziek van Thao in theorie een toegankelijke plaat met aangename popsongs op had kunnen leveren, is het debuut van Thao & Mirah een lastig te doorgronden plaat geworden waarop het experiment zeker niet wordt geschuwd. Bij beluistering van de plaat vallen een aantal dingen op. Allereerst valt op dat de plaat bevat nauwelijks echte duetten bevat. Een aantal songs is van de hand van Mirah en een aantal songs is van de hand van Thao. Beide dames dragen in de meeste gevallen wel bij aan elkaars songs, maar van echt gezamenlijke songs is nauwelijks sprake. Hiernaast valt op hoe groot de invloed van Merrill Garbus is. Veel tracks op deze plaat doen meer aan de muziek van tUnE-yaRds denken dan aan de muziek van Thao of Mirah, wat deze plaat overigens ook direct zijn meerwaarde geeft. Het debuut van Thao & Mirah is zoals gezegd een plaat die niet makkelijk te doorgronden is. Merrill Garbus strooit driftig met beats en complexe ritmes en contrasteert deze bijzonder fraai met een eigenzinnig en soms bijna minimalistisch akoestisch geluid, waarin plaats is voor uiteenlopende instrumenten. Thao & Mirah kiezen weliswaar nauwelijks voor klassieke duetten, maar weten elkaar in vocaal opzicht wel te versterken, waarbij de dromerige en intieme klanken van Mirah fraai kleuren bij de wat meer expressieve stem van Thao. Het is lastig om een algemeen oordeel te vellen over deze plaat. De songs schieten alle kanten op en variëren van behoorlijk experimentele songs tot de tegenwoordig bijna onontkoombare vertolking van Leonard Cohen’s Hallelujah; iets wat Mirah overigens wel op bijzondere wijze doet. Ook qua genres maakt de plaat van Thao & Mirah een diverse indruk. Invloeden uit de folk spelen een belangrijke rol op de plaat, maar Thao en Mirah experimenteren net zo makkelijk met jazz, funk, minimal music, rock en lo-fi. Het resultaat is een veelzijdige plaat waarop iedereen zijn of haar favorieten zal vinden. Ook ik heb mijn favorieten op dit fascinerende plaatje gevonden en constateer dat het er steeds meer worden. Een opvallend krentje in de pop derhalve deze bijzondere samenwerking tussen twee even bijzondere vrouwelijke singer-songwriters. Erwin Zijleman
Thao & Mirah; het is op papier een prachtige combinatie van twee eigenzinnige vrouwelijke singer-songwriters. Met name Mirah (volledige naam: name Mirah Yom Tov Zeitlyn) bouwde de afgelopen twaalf jaar een fraai oeuvre op, maar de ene plaat die Thao (volledige naam: Thao Nguyen) uitbracht, het uit 2008 stammende We Brave Bee Stings And All, is me nog net iets dierbaarder dan de intieme platen van Mirah. Samen met producer Merrill Garbus (bekend van de band tUnE-yaRds) hebben de twee vrouwelijke singer-songwriters een plaat gemaakt die zeker iets toevoegt aan hun soloplaten. De titelloze samenwerking van Thao en Mirah is zeker geen makkelijke plaat geworden. Waar een combinatie van de intieme folk van Mirah en de wat uitbundigere rootsmuziek van Thao in theorie een toegankelijke plaat met aangename popsongs op had kunnen leveren, is het debuut van Thao & Mirah een lastig te doorgronden plaat geworden waarop het experiment zeker niet wordt geschuwd. Bij beluistering van de plaat vallen een aantal dingen op. Allereerst valt op dat de plaat bevat nauwelijks echte duetten bevat. Een aantal songs is van de hand van Mirah en een aantal songs is van de hand van Thao. Beide dames dragen in de meeste gevallen wel bij aan elkaars songs, maar van echt gezamenlijke songs is nauwelijks sprake. Hiernaast valt op hoe groot de invloed van Merrill Garbus is. Veel tracks op deze plaat doen meer aan de muziek van tUnE-yaRds denken dan aan de muziek van Thao of Mirah, wat deze plaat overigens ook direct zijn meerwaarde geeft. Het debuut van Thao & Mirah is zoals gezegd een plaat die niet makkelijk te doorgronden is. Merrill Garbus strooit driftig met beats en complexe ritmes en contrasteert deze bijzonder fraai met een eigenzinnig en soms bijna minimalistisch akoestisch geluid, waarin plaats is voor uiteenlopende instrumenten. Thao & Mirah kiezen weliswaar nauwelijks voor klassieke duetten, maar weten elkaar in vocaal opzicht wel te versterken, waarbij de dromerige en intieme klanken van Mirah fraai kleuren bij de wat meer expressieve stem van Thao. Het is lastig om een algemeen oordeel te vellen over deze plaat. De songs schieten alle kanten op en variëren van behoorlijk experimentele songs tot de tegenwoordig bijna onontkoombare vertolking van Leonard Cohen’s Hallelujah; iets wat Mirah overigens wel op bijzondere wijze doet. Ook qua genres maakt de plaat van Thao & Mirah een diverse indruk. Invloeden uit de folk spelen een belangrijke rol op de plaat, maar Thao en Mirah experimenteren net zo makkelijk met jazz, funk, minimal music, rock en lo-fi. Het resultaat is een veelzijdige plaat waarop iedereen zijn of haar favorieten zal vinden. Ook ik heb mijn favorieten op dit fascinerende plaatje gevonden en constateer dat het er steeds meer worden. Een opvallend krentje in de pop derhalve deze bijzondere samenwerking tussen twee even bijzondere vrouwelijke singer-songwriters. Erwin Zijleman