Stephen Malkmus & The Jicks - Mirror Traffic

Stephen Malkmus is pas 45, maar heeft er inmiddels al een rijk muzikaal leven op zitten. Tussen 1992 en 1999 maakte hij met Pavement vijf invloedrijke en inmiddels tot klassiekers uitgegroeide platen, die niet alleen het genre lo-fi op de kaart wisten te zetten, maar ook moeten worden gerekend tot het beste dat de Amerikaanse indie-rock gedurende de jaren 90 heeft voortgebracht. Hiernaast deed Malkmus mooie dingen met The Silver Jews en maakte hij deel uit van cultbands als Kim’s Bedroom en The Crust Brothers. Sinds 2001 maakt Stephen Malkmus soloplaten en sinds 2003 wordt hij hierop bijgestaan door zijn band The Jicks. Op zijn platen met The Jicks weet Stephen Malkmus het hoge niveau van de muziek die hij maakte met Pavement dicht te benaderen en wat mij betreft worden de platen van Stephen Malkmus & The Jicks alleen maar beter; iets wat ook weer geldt voor het onlangs verschenen Mirror Traffic. Het is dan ook niet overdreven om Mirror Traffic te bestempelen tot de beste plaat die Stephen Malkmus sinds het uiteenvallen van Pavement heeft gemaakt en ook de vergelijking met een aantal Pavement platen durf ik nog wel aan. Mirror Traffic werd opgenomen met niemand minder dan Beck als co-producer. Het aantrekken van deze eigenzinnige muzikant (van wie we de afgelopen jaren overigens weinig tot niets gehoord hebben) is een verstandig besluit geweest. Waar de muziek van Stephen Malkmus & The Jicks in het verleden nog wel eens alle kanten op schoot of wel erg vrijblijvend klonk, heeft Beck de teugels wat strakker aangetrokken, wat heeft geresulteerd in een serie geweldige popliedjes. Het zijn popliedjes die meer dan eens doen denken aan het rijke oeuvre van Pavement en variëren van rootsy deuntjes tot stevige rocksongs. Toch zijn er ook verschillen met het werk van Pavement. Waar de lo-fi muziek van Pavement zich vaak beperkte tot flarden van songs vol verrassende wendingen, is Beck er in geslaagd om Stephen Malkmus & The Jicks in het keurslijf van de perfecte popsong te dwingen. Het is daarom niet moeilijk om van Mirror Traffic te houden. De liefde van de plaat wordt vervolgens alleen maar groter wanneer je ontdekt dat Stephen Malkmus en zijn steeds beter spelende band zich keer op keer op slinkse wijze aan het keurslijf van Beck hebben weten te ontworstelen, wat de aanstekelijke songs op Mirror Traffic voorziet van wat extra spanning en avontuur. Ik ken nogal wat mensen die beweren dat de platen van Stephen Malkmus & The Jicks na het overweldigende oeuvre van Pavement eigenlijk overbodig zijn. Ik weet bijna zeker dat deze groep haar mening herziet wanneer goed naar Mirror Traffic is geluisterd. Met Mirror Traffic behoort Stephen Malkmus immers nog altijd tot de smaakmakers van de alternatieve Amerikaanse muziekscene. Erwin Zijleman