June Tabor behoort zonder enige twijfel tot de kroonjuwelen van de Britse folk, al lijken we ons dat in Nederland nog steeds niet te beseffen. Tabor timmert sinds de tweede helft van de jaren 70 stevig aan de weg en heeft inmiddels een kleine twintig platen op haar naam staan. Deze platen zijn van een akelig constant niveau en laten stuk voor stuk horen dat June Tabor beschikt over één van de mooiste stemmen uit de Britse folk. Na een aantal ingetogen folk platen, waaronder het eerder dit jaar verschenen en verrassend sterke Ashore, kiest June Tabor op Ragged Kingdom voor de samenwerking met de Britse folk-rockers van Oysterband. Ze doet dit niet voor de eerste keer, want in 1990 verscheen al het destijds door de critici bejubelde, maar door folk-puristen verguisde Freedom And Rain; een plaat met voornamelijk traditionals en covers in een destijds voor June Tabor nieuw elektrisch versterkt jasje. De samenwerking tussen June Tabor en Oysterband smaakte destijds volgens de critici naar meer en dat meer is er na 21 jaar eindelijk gekomen. Ragged Kingdom is een afwisselende plaat met zowel meer ingetogen folksongs als net wat uitbundigere folk-rock. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat Ragged Kingdom net zoveel stof zal doen opwaaien als Freedom And Rain twee decennia geleden deed. We zijn inmiddels immers wel gewend aan muziek die de standaard hokjes overstijgt en bovendien zijn de mannen van Oysterband hun wilde haren inmiddels wel kwijt en passen ze eigenlijk perfect bij alle folk varianten waar June Tabor mee overweg kan. Ook Ragged Kingdom bevat weer een mix van eigen songs, traditionals en covers. In de laatste categorie verrassen June Tabor en haar gelegenheidsband met fraaie interpretaties van PJ Harvey’s That Was My Veil en Bob Dylan’s Seven Curses, maar het prijsnummers is als je het mij vraagt de prachtige ingetogen vertolking van Joy Division’s Love Will Tear Us Apart, dat dankzij de werkelijk prachtige stem van June Tabor behoort tot de mooiste versie die ik van deze klassieker ken. Het is de kers op de taart die onderstreept dat de hernieuwde samenwerking tussen June Tabor en Oysterband zeer geslaagd is en wederom naar meer smaakt. In de tussentijd kijken we ook uit naar de volgende soloplaat van een vrouw die behoort tot de groten uit de Britse folk, maar in tegenstelling tot vrijwel al haar tijdgenoten ook in 2011 muziek nog maakt die er tot doet. Dat bewees Tabor begin dit jaar met Ashore en doet ze nu nog eens dunnetjes over met het overtuigende Ragged Kingdom. Erwin Zijleman