Gregory Page is een Britse muzikant die inmiddels een aantal jaren in Amerika woont en werkt. Ik ontdekte hem een jaar of vijf geleden, toen het fraaie Love Made Me Drunk verscheen. Love Made Me Drunk leek met zijn jazzy nachtclub muziek zo weggelopen uit de jaren 20 en 30, maar bleek een ideale soundtrack voor lome zondagochtenden. Sindsdien brengt Gregory Page aan de lopende band platen uit. Erg succesvol zijn ze niet, al werd het vorig jaar verschenen Promise Of A Dream in Nederland relatief warm ontvangen. Ik hield het tot dusver nog altijd bij Love Made Me Drunk en was nog niet toegekomen aan Promise Of A Dream. Dat zal waarschijnlijk ook niet meer gebeuren, want inmiddels is er al weer een nieuwe plaat van Gregory Page verschenen: My True Love. Ook My True Love is weer een plaat die lijkt weggelopen uit een heel ver verleden, maar op ene manier gedijt de muziek van Gregory Page uitstekend in het heden; zeker nu de blaadjes weer beginnen te vallen. Ook My True Love staat vol met heerlijk lome popliedjes. De instrumentatie is over het algemeen uiterst sober maar smaakvol. De basis wordt steeds gevormd door piano of akoestische gitaar, waarna blazers en strijkers zorgen voor de versiering. Het is stemmige muziek die mooi kleurt bij de warme en emotievolle stem van Gregory Page. Zeker in de tracks waarin piano en blazers het geluid bepalen neemt Gregory Page je mee terug naar de rokerige Amerikaanse nachtclubs van de jaren 20 en 30, maar My True Love bevat ook een aantal meer eigentijds klinkende songs. My True Love is een plaat die je bij eerste beluistering direct zal bevallen. De muziek van Gregory Page klinkt immers niet alleen authentiek, maar ook volstrekt tijdloos. Bij eerste beluistering is de muziek van Gregory Page vooral aangenaam. Het lijkt vooral muziek om bij weg te dommelen, de krant te lezen, een fles wijn leeg te drinken of uitgebreid te ontbijten. Net als Love Made Me Drunk heeft My True Love echter ook iets verslavends. In eerste instantie luister je nog bijna achteloos naar de stemmige muziek van Gregory Page, maar op een gegeven moment heeft hij je te pakken, waarbij de wat meer folky songs wat mij betreft meer indruk maken dan de jazzy songs. My True Love begint net als Love Made Me Drunk als de ideale soundtrack voor lome en koude zondagochtenden, maar is uiteindelijk veel meer dan dat. Gregory Page is een unieke muzikant die veel meer waardering verdient dan hij tot dusver krijgt. Erwin Zijleman