Ik heb nog niet al teveel jaarlijstjes gezien, maar weet nu al dat ik in het segment indiepop/indierock een heleboel heb gemist dit jaar. Het aanbod in dit genre was het afgelopen jaar onwaarschijnlijk groot, terwijl het aantal echte uitschieters klein was, althans daar ging ik tot dusver van uit. De laatste weken is echter bijna alles dat ik van de indie-stapel pak raak. En hoe. Mijn laatste ontdekking is Creatures Of An Hour van de Brits/Amerikaanse band Still Corners. Creatures Of An Hour staat vol met dromerige en mysterieuze popmuziek van hoog niveau. Het is muziek die heerlijk voortkabbelt, maar op hetzelfde moment bol staat van de onderhuidse spanning. Blikvangers van de band zijn de Amerikaanse muzikant Greg Hughes en de Britse zangeres Tessa Murray, die elkaar volgens de verhalen bij toeval tegen kwamen op een donker en verlaten treinstation. De eerste zorgt voor atmosferische en bezwerende geluidstapijten die zwaar zijn geïnspireerd door de Amerikaanse psychedelica uit de jaren 60. In de meeste recensies wordt de naam van de vergeten band The United States Of America genoemd en die papegaai ik ook maar na, al is het maar omdat het relevant vergelijkingsmateriaal is. Tessa Murray zorgt voor de ijle en zoetgevooisde vocalen die de indringende muziek naar een hoger plan tillen. In combinatie met de fraaie zang van Tessa Murray doet de muziek van Still Corners me vaag denken aan die van Broadcast en Stereolab, maar ook de namen van Cocteau Twins, Blonde Redhead, Boards Of Canada, This Mortal Coil en Beach House moeten worden genoemd. Hiernaast heeft de beeldende muziek van Still Corners iets van Ennio Morricone en de soundtracks bij de films en tv-series van David Lynch in het algemeen en de Twin Peaks soundtrack in het bijzonder, waarna een laagje Krautrock het afmaakt. Creatures Of An Hour is een plaat vol dreiging en spanning, maar op een of andere manier droom je ook heerlijk weg bij de donkere klanken van de band uit Londen. Het debuut van Still Corners verscheen een aantal maanden geleden, maar het is een plaat die is gemaakt voor de kortste en koudste dagen van het jaar. Een plaat voor nu dus. Het is een plaat die aan van alles en nog wat doet denken, varierend van 60s psychedelica, 70s Krautrock, 80s new wave, 90s dreampop tot filmmuziek van alle tijden. Door de unieke mix van stijlen klinkt Creatures Of An Hour echter ook origineel, wat de kracht van de plaat alleen maar vergroot. En zo wordt het door alle recente ontdekkingen nog dringen in mijn jaarlijstje over 2011. Dat Creatures Of An Hour van Still Corners er in is terug te vinden is echter 100% zeker. Erwin Zijleman