LUIK - Owls

Het muziekjaar 2012 is nog maar net begonnen, maar wanneer het gaat om platen van eigen bodem ligt de lat binnen twee weken meteen ontiegelijk hoog. Na de prachtplaat van Blaudzun vorige week, is het deze week de uit Rotterdam afkomstige band LUIK dat met een hele overtuigende plaat op de proppen komt. Het debuut van de band doet verlangen naar de beloofde horrorwinter die maar niet komt, want met Owls ligt de perfecte soundtrack op ons te wachten. De band omschrijft haar muziek zelf als slowcore en bedroom-indiepop en vergelijkt zichzelf met bands als Low, Beach House en Sparklehorse. Persoonlijk moest ik bij eerste beluistering van Owls vooral aan Pink Floyd denken, wat mij betreft ook geen vergelijking is om je voor het schamen. De muziek van LUIK sleept zich uiterst langzaam voort en heeft een aardedonkere ondertoon. Op de donkere basis liggen twee lagen waarvan er een uit prachtige en heel soms grillige gitaarlijnen bestaat en de ander uit heerlijk dromerige vocalen. Het zijn vooral de vocalen die me aan Pink Floyd doen denken, terwijl het gitaarwerk inderdaad meer in de buurt komt bij dat van Slowcore bands als Low en Codeine. Ik vind slowcore altijd een wat tricky genre, want verveling ligt snel op de loer. LUIK weet deze op de loer liggende verveling echter moeiteloos te pareren met een serie songs die bol staan van de onderhuidse spanning en avontuur. Owls beschikt over een prachtig heldergeluid waarin de doffe en donkere bassen prachtig contrasteren met de heldere gitaarlijnen en incidentele accenten van andere instrumenten. Het is een geluid met heel veel open ruimte, waardoor je makkelijk wegdroomt bij de muziek van LUIK, maar van in slaap vallen is geen moment sprake. Ondanks het lage tempo en het niet heel sterk variërende recept, is Owls een plaat die je direct bij de eerste noten vastgrijpt en pas weer los laat wanneer de laatste tonen wegsterven. Er zijn niet heel veel platen in dit genre die ik graag twee keer achter elkaar zou willen horen, maar van Owls krijg ik maar geen genoeg en vooralsnog groeit de plaat alleen maar. Met betrekkelijk eenvoudige middelen maakt LUIK bedwelmende muziek met een enorme impact. Ik verlang bijna naar weken vol dikke pakken sneeuw en temperaturen ver beneden het vriespunt, omdat dit een omgeving is waarin de muziek van LUIK waarschijnlijk goed zal gedijen, al sluit ik ook niet uit dat Owls het uitstekend doet bij een ontluikend zonnetje en een zacht lentebriesje. Met Owls heeft LUIK een ongelooflijk knap en aangenaam debuut afgeleverd, dat zowel nationaal als internationaal de concurrentie aan kan gaan en het predicaat bescheiden meesterwerk in alle opzichten verdient. Erwin Zijleman