Cowboy Junkies - The Wilderness: The Nomad Series, Volume 4

Toen de Cowboy Junkies ruim anderhalf jaar geleden aankondigden om in anderhalf jaar tijd vier platen uit te brengen, kon niemand vermoeden hoeveel mooie muziek dit uiteindelijk op zou leveren. Ik had persoonlijk zeer lage verwachtingen. De Canadese band had al heel lang geen plaat meer gemaakt die in de buurt kwam van hun beste platen uit de late jaren 80 en vroege jaren 90 en had zelfs een aantal platen uitgebracht die de middelmaat maar nauwelijks ontstegen. Gelukkig had ik het bij het verkeerde eind. The Nomad Series leverde de afgelopen anderhalf jaar drie hele bijzondere platen op, die stuk voor stuk moeten worden geschaard onder het beste dat de band rond Margo en Michael Timmins de afgelopen 25 jaar heeft gemaakt. Het waren ook nog eens drie platen die een kant van de Cowboy Junkies lieten horen die we tot dat moment nog niet kenden van de band. Op deel 1 verwerkte de band invloeden uit de Chinese muziek, op deel 2 vertolkte het op indrukwekkende wijze de hoogtepunten uit het oeuvre van Vic Chesnutt en op deel 3 veraste de over het algemeen behoorlijk ingetogen band zelfs met rauwe blues. Anderhalf jaar na de release van het eerste deel van The Nomad Series ligt het laatste deel in de winkel. The Wilderness ligt op het eerste gehoor het dichtst bij het oorspronkelijke Cowboy Junkies geluid, maar is wel weer van een bijzonder hoog niveau. Voor het schrijven van de songs op The Wilderness trok Michael Timmins zich terug in een verlaten hut, ver van de bewoonde wereld. Het levert songs op die we inmiddels al 25 jaar kennen van de band: ingetogen en soms bijna verstild, voorzien van flink wat melancholie en uiteraard voorzien van de prachtige fluistervocalen van Margo Timmins. De verrassing van de eerste drie delen van The Nomad Series blijft dit keer uit, maar eerlijk gezegd was ik ook wel weer eens toe aan een ouderwetse Cowboy Junkies plaat en wat is The Wilderness mooi en indringend. The Wilderness sluit qua geluid goed aan op de platen die de Cowboy Junkies aan het begin van hun carrière maakten, maar nog niet vaak klonk de band zo geïnspireerd. The Wilderness is een plaat die zowel in muzikaal, vocaal, tekstueel en compositorisch opzicht diepe indruk maakt. De songs zijn prachtig, de teksten vol zeggingskracht, de instrumentatie zacht en sfeervol maar ook spannend en dynamisch en Margo Timmins is in al die jaren eigenlijk alleen maar mooier gaan zingen. Het niveau van The Wilderness maakt het nog lastiger kiezen tussen de vier unieke platen uit The Nomad Series, maar gelukkig is kiezen helemaal niet nodig en kun je ze gewoon alle vier in huis halen. Na de avontuurlijke plaat (Renmin Park), de emotionele plaat (Demons) en de rauwe plaat (Sing In My Meadow), is The Wilderness de wonderschone plaat van het stel. Het is een fraai slot van een anderhalf jaar durende rollercoaster ride die de Cowboy Junkies weer volledig op de kaart heeft gezet. Ik ben nu al benieuwd naar hun volgende plaat of naar The Nomad Series outtakes natuurlijk. Erwin Zijleman