De Vlaamse band Isbells debuteerde zo’n tweeënhalf jaar geleden met een plaat die, zeker achteraf bezien, moet worden gerekend tot de betere debuten van 2009. De band uit Leuven deed dit met muziek die afwisselend associaties opriep met de muziek van Nick Drake, Elliott Smith, Bon Iver en Fleet Foxes. Het zij namen die allemaal weer opduiken bij beluistering van de band’s nieuwe plaat Stoalin', al blijft de naam van Fleet Foxes dit keer wat langer rondzingen dan de andere namen. Stoalin' is vergeleken met het zo indrukwekkende debuut een wat voller en vooral ook lichter klinkende plaat. Isbells maakt nog altijd geen muziek die het goed doet in de lentezon (al komen een aantal songs aardig in de buurt), maar Stoalin' klinkt een stuk minder donker en zwaar dan zijn voorganger. Dat hoor je nog niet direct terug in de buitengewoon stemmige titeltrack waarmee de plaat opent en waarin de geest van Elliott Smith lijkt op te duiken, maar hierna volgen een aantal tracks waarmee Isbells Fleet Foxes naar de kroon steekt. Stoalin' klinkt niet alleen iets lichtvoetiger, maar laat ook de nodige groei horen. In muzikaal opzicht is de plaat een stuk overtuigender en gevarieerder dan zijn voorganger, maar ook de vocalen en de songs maken dit keer meer indruk. Zeker de songs die betrekkelijk makkelijk in het gehoor liggen, steken knapper in elkaar dan je op het eerste gehoor zult vermoeden, waardoor Stoalin' nog wel een tijdje door kan groeien. De prachtige emotievolle stem van voorman Gaëtan Vandewoude blijft een belangrijk wapen van Isbells en dit wapen heeft door de subtiele maar wonderschone vocale toevoegingen van Chantal Acda alleen maar meer slagkracht gekregen. Het knappe van Stoalin' is dat Isbells muziek maakt die net zo makkelijk 40 jaar geleden gemaakt had kunnen worden, maar desondanks eigentijds klinkt. Het titelloze debuut van Isbells was nog vooral een veelbelovende plaat, maar met Stoalin’ hebben de Belgen een plaat gemaakt waarop menig concurrent van naam en faam de tanden stuk zal bijten. Isbells doet dit met muziek die goed past bij de wat koele temperaturen van het moment, maar het zou me niet verbazen als het bij vlagen bedwelmende Stoalin' ook menige stemmige zomeravond gaat voorzien van de juiste soundtrack. In alle uithoeken van de wereld verschijnen momenteel prachtige eigenzinnige folkplaten, maar die van het Belgische Isbells is onbetwist de mooiste van het moment. Dat zal nog wel even zo blijven ook, want Stoalin' valt, zeker na enige gewenning, in de buitencategorie. Erwin Zijleman
