Glen Hansard timmert inmiddels al een jaar of twintig aan de weg met zijn, met name in vaderland Ierland razend populaire, band The Frames. Persoonlijk ken ik Hansard echter vooral van de twee prachtige platen die hij samen met de Tsjechische singer-songwriter Markéta Irglová maakte als The Swell Season. Omdat Hansard en Irglová niet langer als geliefden door het leven gaan hoeven we voorlopig waarschijnlijk niet meer te rekenen op nieuwe muziek van The Swell Season en zullen we het moeten doen met de soloplaten van de Ier en de Tsjechische (maar misschien valt het mee). Markéta Irglová beet eind vorig jaar het spits af met het wat mij betreft geslaagde Anar en nu is het de beurt aan Glen Hansard. Zijn eerste soloplaat luistert naar de titel Rhythm And Repose en het is net als Markéta Irglová’s Anar een plaat die niet direct lijkt op de muziek van The Swell Season. Waar Markéta Irglová vorig jaar koos voor een intieme en bijzonder ingetogen plaat met vooral wat droevige songs, is Glen Hansard’s Rhythm And Repose een warmbloedige en wat voller klinkende plaat. Rhythm And Repose is het resultaat van een lang verblijf in New York, waar Hansard werkte met producer Thomas Bartlett (Doveman, The National, Antony & the Johnsons), technicus Patrick Dillett (David Byrne, Laurie Anderson) en gastmuzikanten als singer-songwriter Sam Amidon en arrangeur Nico Muhly. Het levert een prachtige folky en soulvolle plaat op, die hier en daar wel wat tegen het werk van landgenoot Van Morrison aanschurkt, maar hiernaast ook duidelijk de hand van Glen Hansard verraadt. Vergeleken met de rockmuziek die Hansard maakt met The Frames is de muziek op Rhythm And Repose behoorlijk ingetogen, maar door de bij vlagen wat vollere instrumentatie en het ontspannen klinkende geluid is het zeker geen sombere breakup-plaat geworden. Op Rhythm And Repose wisselt Glen Hansard betrekkelijk ingetogen singer-songwriter songs af met wat rijker georkestreerde songs met flink wat Ierse soul en rhythm & blues. Hoewel Glen Hansard in tekstueel opzicht de zware persoonlijke thema’s zeker niet schuwt en flink wat emotie in zijn prachtige stem heeft, klinkt Rhythm And Repose een stuk lichtvoetiger dan de break-up plaat van Markéta Irglová vorig jaar, waardoor de plaat bij meerdere gelegenheden tot zijn recht komt. Glen Hansard weet buiten Ierland met The Frames helaas nog steeds geen potten te breken, maar komt na de wel succesvolle samenwerking met Markéta Irglová (het duo wist zelfs een Oscar in de wacht te slepen) nu op de proppen met een soloplaat die zich kan meten met de platen van al die blanke soul- en folkzangers die de afgelopen jaren met zoveel succes aan de weg timmeren. Alle reden dus om deze eerste soloplaat van de Ier met heel veel liefde te omarmen. Je krijgt er zeker geen spijt van. Erwin Zijleman
