Suzanne Vega - Close-Up, Vol. 4: Songs Of Family

Toen Suzanne Vega twee jaar geleden aankondigde dat ze op vier cd’s haar werk opnieuw zou gaan uitvinden, leek dat wat veel van het goede. De Amerikaanse snoerde de sceptici echter onmiddellijk de mond met het eerste deel van Close-Up, waarop een aantal van haar bekende liefdesliedjes werden voorzien van uiterst sobere arrangementen. De twee delen die volgden bleken net zo interessant als het eerste deel en dwongen dan ook moeiteloos een plekje op deze BLOG af. Deze maand is het vierde en laatste deel uit de serie verschenen: Close-Up, Vol. 4: Songs Of Family. Net als op het derde deel lijkt de tracklist op het eerste gezicht wat minder interessant dan op de eerste twee delen, waarop de meeste van haar hits te vinden waren. Op het vierde deel van Close-Up domineren songs van Days Of Hand (1990), 99.9 F° (1992), Nine Objects Of Desire (1996) en Songs In Red And Gray (2001). De eerste twee platen worden gerekend tot de zwakste platen van Suzanne Vega, terwijl het rijk aangeklede Nine Objects Of Desire haar meest omstreden plaat is. Songs In Red And Gray is weliswaar de hemel in geprezen door de critici, maar is zeker niet Suzanne Vega’s bekendste plaat. Het vierde deel van Close-Up is daarom niet zo’n feest van herkenning als de eerste twee delen uit de serie, maar dat zegt maar weinig over de kwaliteit van de plaat. Deze is immers voor de vierde keer op rij torenhoog. Het laatste deel van Close-Up trekt de lijn van zijn drie voorgangers door en laat betrekkelijk sobere versies van Suzanne Vega songs horen. Dat levert soms flinke verschillen met de originelen op, maar persoonlijk vind ik de uitgeklede versies vrijwel zonder uitzondering beter. Ook het vierde deel van Close-Up laat weer goed horen wat een getalenteerd zangeres en songwriter Suzanne Vega is. Liedjes uit vervlogen tijden die destijds niet heel erg op wisten te vallen, maken nu stuk voor stuk een diepe indruk. Juist wanneer Suzanne Vega de arrangementen en instrumentatie sober houdt, valt op hoe mooi en helder haar stem is. Vega draait inmiddels zo’n 27 jaar mee in het vak, maar dat is aan haar stem geen moment te horen. Het siert haar bovendien dat ze een ambitieus project als dit tot een goed einde heeft weten te brengen. Met Close-Up is het al zo rijke oeuvre van Suzanne Vega verrijkt met vier hele mooie platen. Het zijn platen die laten horen hoe goed Suzanne Vega de afgelopen 25 jaar was, maar het zijn ook platen die doen uitzien naar de nieuwe platen die nog komen gaan. Op basis van de kwaliteit van de vier Close-Up platen zie ik deze met bijzonder veel vertrouwen tegenoet. Erwin Zijleman