Amelia Curran ken ik nog van het prachtige War Brides, dat ik bijna vier jaar geleden besprak op deze BLOG. Sindsdien heb ik niets meer gehoord van de Canadese singer-songwriter, wat betekent dat ik het vlak na War Brides en volgens de kenners minstens even mooie Hunter Hunter heb gemist; iets wat overigens ook geldt voor de eerste drie platen die Amelia Curran voor War Brides in eigen beheer uitbracht. Met Spectators is Amelia Curran gelukkig weer terug. De plaat verschijnt ligt ook in Nederland in de winkel en ter ondersteuning is Amelia Curran voor het eerst te zien op de Nederlandse podia (zie de informatie onder deze recensie). Na beluistering van War Brides voorspelde ik Amelia Curran een grote toekomst. Dat is in haar vaderland Canada inmiddels uitgekomen, met een aantal Juno awards, maar in Europa kijken we de kat nog even uit de boom. Dat is niet meer vol te houden na beluistering van Spectators, want wat is dit een mooie en indrukwekkende plaat. Het is een plaat die een wat voller geluid laat horen dan op War Brides, wat de verdienste is van producer John Critchley. Het productionele werk van Critchley is zeker niet onomstreden. Op het Internet lees ik ook forse kritiek op het volle geluid op Spectators, waarbij met name de wat steviger aangezette drums het moeten ontgelden. Persoonlijk heb ik echter geen enkele moeite met het nieuwe geluid van Amelia Curran. Op War Brides vergeleek ik haar vooral met singer-songwriters uit een ver verleden (met name landgenoten Joni Mitchell en Leonard Cohen), terwijl Spectators het vergelijkingsmateriaal wat dichter bij het heden zoekt (variërend van Gillian Welch en Eilen Jewell tot Natalie Merchant, Kathleen Edwards en Patty Griffin). Het geluid op Spectators is weliswaar vol met de eerder genoemde drums, bijzonder fraaie blazers en strijkers en nog flink wat exotische instrumenten waaronder zelfs de Griekse bouzouki, maar Amelia Curran is er wat mij betreft in geslaagd om het warme en intieme geluid van haar vorige platen te behouden. Amelia Curran viel in het verleden al op door haar mooie teksten en sterke songs en heeft op beide terreinen alleen maar aan kracht gewonnen. Haar bijzonder mooie stem, die je eigenlijk alleen maar diep kan raken, maakt het af. Ik was een paar jaar geleden direct onder de indruk van War Brides en ook bij beluistering van Spectators was ik onmiddellijk om. De concurrentie in dit genre is op het moment moordend, maar de echte krenten komen uiteindelijk altijd boven drijven. Spectators van Amelia Curran is er absoluut een. Onmisbaar voor liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters in het rootssegment en voor muziekliefhebbers ver daar buiten. Ga dat horen en misschien nog wel zien de komende dagen. Erwin Zijleman Amelia Curran is vrijdag, zaterdag en zondag te zien op de Nederlandse podia: 25/01 Lage Vuursche, In The Woods 26/01 Bad Nieuweschans, de Oude Remise 27/01 Maastricht, Magisch Theatertje
