Het muziekjaar 2012 is voor mij het jaar met het ongekend grote aantal prachtplaten van eigen bodem. Het is een typering die alleen maar wordt versterkt door Sunwritten van de Brabantse band Sleepwater. De tweede plaat van de band uit Rosmalen verscheen officieel vorige maand, maar het is wat mij betreft de eerste grote Nederlandse plaat van 2013. Dat Sleepwater een fantastische plaat heeft gemaakt weet je wanneer de laatste noten van de openingstrack A Room Full Of Sparrows na ruim zesenhalve minuut wegebben. De openingstrack van Sunwritten is een imposante rollercoaster ride die alle kanten op schiet. De track die opent met een piepende deur, fluitende vogeltjes en een voorzichtige trompet, begeeft zich op het terrein van de Americana wanneer de doorleefde stem van Ad Opstals en prachtige pedal steel klanken opduiken. Wanneer het tempo wordt opgevoerd maakt de pedal steel plaats voor een scheurende gitaar, die herinneringen oproept aan Neil Young en zijn Crazy Horse in hun beste dagen. Als de voorzichtige trompet van de eerste noten met wat andere blazers terugkeert voor de indrukwekkende climax van A Room Full Of Sparrows, weet je dat je er een favoriete band bij hebt. A Room Full Of Sparrows blijft voor mij het hoogtepunt van Sunwritten, maar de andere tracks op de plaat doen er nauwelijks voor onder. Sleepwater maakt op Sunwritten muziek die zich laat omschrijven als een wat onwaarschijnlijke mix van Amerikaanse alt-country en Britse eigenwijze gitaarpop. Aan de ene kant van het spectrum hoor ik raakvlakken met Neil Young, maar zeker ook met Smutfish; de Haagse band die al weer bijna negen jaar geleden met Lawnmower Mind een onbetwiste alt-country klassieker van eigen bodem afleverde. Aan de andere kant van het spectrum hoor ik vooral overeenkomsten met de briljante eerste plaat van Lloyd Cole & The Commotions (Rattlesnakes) uit een nog veel verder verleden (1984) en het geluid van R.E.M. van net voor de commerciële uitverkoop. De muziek van Sleepwater is vaak ingetogen en donker, maar de meer uitbundige en zonnige uitbarstingen liggen altijd op de loer. Bij oppervlakkige beluistering hoor je aangename gitaarpop met een alt-country twist, maar wanneer je beter gaat luisteren hoor je hoe fraai en subtiel de muziek van de Brabanders in elkaar steekt. Vervolgens blijf je nog heel lang nieuwe dingen horen in de bijzondere muziek van Sleepwater. Zowel de betoverende en veelzijdige instrumentatie (waarin zelfs een dwarsfluit opduikt) als de uit vele lagen bestaande productie (van Sebastiaan van Bijlevelt) zijn van een niveau dat ik niet al te vaak tegen kom. Het levert in combinatie met de overtuigende vocalen (die me af en toe aan Lou Reed doen denken) en de buitengewoon kleurrijke songs een plaat op die zich met gemak kan meten met die van de buitenlandse concurrentie. Als die er al mocht zijn, want ik ken persoonlijk geen band die de bovenstaande invloeden combineert met een flinke platenkast vol aan andere invloeden (variërend van Sparklehorse tot de Velvet Underground). Sleepwater maakt het zichzelf op Sunwritten geen moment makkelijk, maar desondanks sluipen de songs op de plaat één voor één voorgoed het geheugen in. Sunwritten is een in alle opzichten briljante plaat die de aandacht van iedere muziekliefhebber verdient. Meesterwerk. Punt. Erwin Zijleman Sunwritten van Sleepwater ligt helaas nog niet in de winkel, maar kan voor een prikkie worden besteld op de website van de band: http://sleepwater.weebly.com/shop.html. Doen!
