Young Dreams - Between Places

Aan de winter lijkt hier al geen einde te komen, maar in het hoge Noorden regeert koning winter over het algemeen nog een stuk langer en met een aanzienlijk minder prettig regime. De meeste platen uit Scandinavië die tussen pakweg oktober en april worden uitgebracht zijn dan ook stemmig, donker en vaak zelfs bijna deprimerend.  De Noorse band Young Dreams moet hier voor de afwisseling eens niets van weten en komt met een uiterst zonnige plaat op de proppen. Met name de eerste tracks op Between Places doen denken aan The Beach Boys in hun beste jaren en dat is muziek die bijna alleen maar geassocieerd kan worden met zon en zee.  De vergelijking met The Beach Boys dringt zich vooral op vanwege de zonnige en bedwelmende klanken en vooral de fraaie harmonieën, maar gelukkig is Young Dreams voor de afwisseling eens geen band die haar uiterste best doet om het werk van de Californiërs nauwgezet te reproduceren. Young Dreams combineert op haar debuut aan de Beach Boys herinnerende klanken en vocalen met een flinke dosis elektronica die zo lijkt weggelopen uit de jaren 80 en 90 en voegt hier nog een vleugje donkere postpunk aan toe (het blijven immers Scandinaviërs). Het is een intrigerende combinatie van invloeden die werkelijk fantastisch uitpakt.  De mooiste omschrijving komt zoals zo vaak van AllMusic.com: "The album sometimes amazingly sounds as if the Zombies had reunited in 1980 for an album produced by the Buggles' Trevor Horn, resulting in a joyful, 50-minute orgasm of chamber pop jubilation". Daar kom ik met geen mogelijkheid overheen, maar er is echt geen woord van gelogen. Ik zou het liefst van de daken schreeuwen hoe fantastisch deze plaat is en iedere keer als ik Between Places hoor wordt de drang om dit ook daadwerkelijk te doen sterker en lastiger te onderdrukken. Young Dreams slaagt er op Between Places in om bijna onverenigbare genres met elkaar te verbinden en weet haar unieke geluid ook nog eens te verpakken in briljante popliedjes, die niet alleen de fantasie blijven prikkelen, maar je ook nog eens ongelooflijk gelukkig maken. Bij beluistering van Between Places overheerst heel even de verbazing, maar vervolgens overheerst gelukzaligheid die je nooit meer kwijt wilt raken.  Ondanks het feit dat het recept steeds ongeveer gelijk is, is Between Places een opvallend rijke plaat, zeker wanneer je je bedenkt dat het hier gaat om een debuut. De ene keer overheerst de 60s psychedelica, de andere keer de elektronica. Soms is het heerlijk ingetogen, maar ook een stevige beat gaat Young Dreams niet uit de weg. Een band die een droomdebuut als Between Places weet te produceren kan alleen maar heel groot worden, maar ik concentreer me deze keer maar eens op het hier en nu. In het hier en nu heeft het Noorse Young Dreams met Between Places een debuut afgeleverd van een niveau dat je maar zeer zelden tegen komt. Laat het buiten maar vriezen. Binnen is het met Between Places al lang zomer. En wat voor zomer! Erwin Zijleman