Carmen Villain - Sleeper

Ik weet niet heel veel over Carmen Villain. Het is het alter ego van de half Noorse en half Mexicaanse Carmen Hillestad en Sleeper is voor zover ik weet haar debuut. Ook over dit debuut weet ik niet heel veel, maar ik weet wel dat ik totaal ondersteboven ben van dit debuut. Sleeper neemt je mee terug naar de hoogtijdagen van de dreampop en shoegaze, maar geeft wel een experimentele draai aan alle invloeden uit het verleden. Aan de ene kant hoor je dromerige klanken en onder veel galm verstopte vocalen, maar Sleeper staat ook vol met uitbarstingen van gitaargeweld en zwaar psychedelische klankentapijten. Carmen Villain had me vrij snel veroverd met hemelse gitaarloopjes, dromerige klanken en even zwoele als onderkoelde vocalen, maar blijft je vervolgens maar op het verkeerde been zetten met verrassende en vaak ongrijpbare wendingen. Het doet af en toe wel wat denken aan de vroege platen van Cat Power, maar dan afwisselend begeleid door Sonic Youth, Broadcast en een stel benevelde hippies. Sleeper is zeker geen makkelijke plaat. Net als je je enigszins op je gemak voelt schiet het weer een andere kant op en Sleeper bestaat bovendien uit zoveel lagen dat het je wel eens duizelt. Toch is dit geen plaat die zeer aandachtige beluistering vereist. Wanneer de plaat op de achtergrond voortkabbelt heeft de muziek van Carmen Villain een bijna bedwelmende werking en hoor je iedere keer weer iets anders. Wanneer je wel met volle aandacht luistert naar Sleeper heb je aan twee oren lang niet genoeg. De enige keer concentreer ik me op de prachtige gitaarlijnen en de bijzondere zang. De volgende keer op de hypnotiserende percussie en de steeds breder uitwaaiende geluidstapijten, de keer erna weer op de bijna onwaarschijnlijk grote hoeveelheid dynamiek op de plaat of het beeldende karakter van de muziek van Carmen Villain. Makkelijk is het allemaal zeker niet. Iedere zonnestraal verdwijnt onmiddellijk achter donkere wolken en wanneer het eenmaal begint te rommelen in het klankentapijt van Carmen Villain is een ruwe uitbarsting nooit ver weg. Door alle verrassende wendingen en de enorme hoeveelheid dynamiek weet het debuut van Carmen Villain zich uiteindelijk met gemak te onderscheiden van de platen van de concurrentie. Het is absoluut een roller coster ride die nauwelijks houvast biedt en bijna teveel van het goede is, maar op een gegeven moment geeft dat niet meer en laat je je keer op keer meevoeren door de bijzondere muziek van Carmen Villain. De wereld gaat ze er vast niet mee veroveren, maar ach wat is het mooi en bijzonder. Erwin Zijleman