Het was vijf jaar geleden een hele bijzondere combinatie: actrice Zooey Deschanel en de eigenzinnige singer-songwriter M. Ward. Op Volume One, het debuut van She & Him, bleek het een combinatie die fantastisch uitpakte. Volume One van She & Him was een jaarlijstjesplaat vol frisse popmuziek, die qua invloeden een aantal decennia bestreek. Opvolger Volume Two uit 2010 was misschien nog wel beter en zelfs de in 2011 verschenen kerstplaat bleek meer dan één keer leuk. Hoewel de combinatie van Zooey Deschanel en M. Ward inmiddels bekend is, was ik stiekem toch weer erg nieuwsgierig naar Volume 3 (Volume Three had meer voor de hand gelegen) van She & Him. De plaat draait inmiddels zo’n week of twee zijn rondjes in de cd speler, maar voelt aan als een plaat die ik al jaren ken. Ook op Volume 3 maken Zooey Deschanel en M. Ward weer behoorlijk onweerstaanbare popmuziek en net als op Volume One en Volume Two staan jaren 60 en jaren 70 pop centraal, met hier en daar een snufje country voor wat extra doorleving en wat West Coast pop voor de vitamine D. Toch klinkt Volume 3 net wat anders dan de vorige twee delen She & Him. Op hun derde plaat kiezen Zooey Deschanel en M. Ward voor een zonniger geluid dat nog altijd geïnspireerd is door de girlpop van Phil Spector, maar dit keer ook aansluit bij de Britse girlpop uit de 60s en wat nadrukkelijker dan voorheen bij de Californische West Coast pop van de jaren 60 en 70. Een vleugje Burt Bacharach en een snufje doo wop brengen het geheel op smaak. Zooey Deschanel slaagt er ook dit keer in om perfecte popsongs te schrijven, maar Volume 3 bevat ook een aantal covers, waaronder een fraaie vertolking van Blondie’s Sunday Girl. Zooey Deschanel is absoluut de ster op de plaat, maar haar perfecte popliedjes en meisjesachtige vocalen zouden het niet redden zonder de tijdloze muziek van M. Ward. Al bij beluistering van Volume One vroeg ik me af hoe lang de muziek van She & Him leuk zou blijven. Het was ook bij beluistering van Volume Two een relevante vraag en de vraag blijft ook bij beluistering van Volume 3 legitiem. Ik weet er eerlijk gezegd geen antwoord op. De critici beginnen inmiddels wel wat te morren en klagen dat de houdbaarheidsdatum van She & Him zo langzamerhand wel bijna verstreken is, maar persoonlijk vind ik het nog altijd heerlijk en geniet ik misschien nog wel meer van Volume 3 dan ik heb genoten van de vorige twee delen. Zooey Deschanel en M. Ward hebben een geweldige popplaat afgeleverd die je steeds weer wilt horen en die bij iedere beluistering blijft betoveren ; net zoals deel 1 en 2 dat de afgelopen jaren deden. Natuurlijk valt er wel wat te zeuren over een aantal songs op de plaat of over het inmiddels wat voorspelbare karakter van de samenwerking tussen de twee uitersten, maar zolang iets zo lekker klinkt als Volume 3 van She & Him kun je er ook gewoon van genieten. Dat is precies wat ik van plan ben de komende maanden. Erwin Zijleman