Het Amerikaanse label Signature Sounds is de afgelopen jaren uitgegroeid tot leverancier van kwalitatief hoogstaande singer-songwriter muziek. Weinig grote namen, maar wel altijd platen die net wat beter zijn dan die van concurrerende labels. De nieuwste troef van het label is ene Heather Maloney. Heather Maloney schijnt al minstens twee platen op haar naam te hebben staan, maar haar titelloze nieuwe plaat is mijn eerste kennismaking met de singer-songwriter uit Northampton, Massachusetts. Het is een kennismaking die naar veel meer smaakt, want Heather Maloney maakt het soort muziek dat ik over het algemeen maar moeilijk kan weerstaan. Op haar titelloze plaat maakt Heather Maloney folky popliedjes met zowel een traditionele als een moderne inslag. Het zijn lekker in het gehoor liggende popliedjes die de traditionele inslag vooral ontlenen aan het gekozen instrumentarium, maar modern klinken door het lichtvoetige karakter van de songs. Heather Maloney heeft een stem waarvan je moet houden. Het is een wat nasale en onvaste stem die soms wat schel klinkt en lang niet altijd zuiver is. Het is een stem waar ik wel mee uit de voeten kan en die mij wel wat doet denken aan die van Dar Williams (die volgens mij dezelfde thuisbasis heeft en minstens net zo’n omstreden stemgeluid). Ander vergelijkingsmateriaal varieert van Ani DiFranco en Aimee Mann tot Joni Mitchell en Rickie Lee Jones, waarmee Heather Maloney een mooi rijtje namen heeft staan. De titelloze plaat van Heather Maloney is zo’n plaat die bij eerste beluistering verre van opzienbarend lijkt, maar de intieme luisterliedjes van de Amerikaanse winnen snel aan diepgang, zeker wanneer de Amerikaanse net wat meer roots en net wat minder pop in haar muziek stopt en aan het eind van de plaat bijna Gillian Welch naar de kroon steekt. Heather Maloney heeft een plaat gemaakt die zich niet makkelijk laat beschrijven zonder in clichés te vervallen, maar het is ook een plaat die eigenlijk altijd tot zijn recht komt en steeds weer weet te overtuigen. Om echt naam te maken mist Heather Maloney het unieke element in haar muziek, maar de degelijke songs op haar nieuwe plaat verraden heel veel talent. Je hebt soms van die platen die je nauwelijks de hemel in kunt prijzen, omdat er weinig opzienbarends over is op te schrijven. Dit is zo’n plaat, maar het is toevallig ook zo’n plaat die je bij de eerste keer horen weet te overtuigen. Luister dus gewoon zelf naar Heather Maloney en misschien vind je haar titelloze plaat net zo leuk als ik. Erwin Zijleman