O wat heb ik mijn best gedaan om de verleidingen van AlunaGeorge te weerstaan, maar het lukt me gewoon niet. Aluna Francis en George Reid maken op hun debuut dertien in een dozijn popliedjes, maar ze doen dit wel zo goed dat hun debuut Body Music nauwelijks uit de cd speler is te krijgen. Aluna Francis zorgt voor de verleidelijke vocalen en dit doet ze goed. Het is zeker geen groot zangeres, maar ze heeft wel voldoende in huis om overeind te blijven en bij vlagen beschikt ze toch ook over flink wat soul. De flinke dosis verleiding doet de rest. George Reid is het muzikale brein achter het duo. Met een flinke batterij elektronica zet hij een geluid neer waarin invloeden uit de dance, r&b, dubstep, elektronica en vooral heel veel pop op geraffineerde wijze aan elkaar worden gesmeed. Het is allemaal al duizenden keren eerder gedaan, maar op één of andere manier heeft AlunaGeorge iets bijzonders. Body Music staat met één been in de jaren 90 en sluit aan bij een heel bataljon vergeten zangeressen van wie de bij een vliegtuigongeluk omgekomen Aaliyah met afstand de beste was. Aan de andere kant had Body Music niet gemaakt kunnen worden zonder alle gloednieuwe elektronica van het moment en de ritmes uit de dubstep. Het levert een combinatie van invloeden op die weliswaar direct bekend klinkt, maar toch bijzonderder is dan je op het eerste gehoor zult vermoeden. Body Music van AlunaGeorge kun je op twee manieren beluisteren. De plaat voldoet uitstekend als een dertien in een dozijn popplaat die de zomer nog even wat extra warmte geeft, maar het is ook een plaat vol goed verstopte verrassende wendingen en bijzondere geluiden. Wanneer je eenmaal op het spoor bent van de bijzondere kant van Body Music wordt de plaat steeds interessanter. De popliedjes van AlunaGeorge kabbelen dan heerlijk voort en nemen je mee terug naar vervlogen tijden en guilty pleasures (zoals de derde titelloze plaat van Aaliyah die ik stiekem geweldig vond en dit bij hernieuwde beluistering ook blijkt), maar ondertussen prikkelen alle bijzondere onderlagen in de muziek van AlunaGeorge ook constant de fantasie. Het is normaal gesproken zeker niet mijn muziek, maar ik kan maar geen genoeg krijgen van deze plaat. AlunaGeorge wordt al maanden stevig gehyped door de Britse pers en stelt de serieuze muziekpers voor een groot dilemma. Is dit een suikerspin die vooral uit lucht bestaat of is Body Music van AlunaGeorge een plaat die serieus moet worden genomen. Ik ben er nog steeds niet helemaal uit, maar zo lang de plaat me zo heerlijk vermaakt en ondertussen ook nog verwondert maak ik me er absoluut niet druk om. Een heerlijke zomerplaat en misschien wel iets meer. Erwin Zijleman