John Hiatt - Here To Stay - Best Of 2000-2012
Het muziekjaar 2014 is sneller begonnen dan de meeste voorgaande muziekjaren, waardoor ik blijf zitten met een aantal restjes van 2013. Hiertussen een aantal mooie compilaties, die prachtig hadden gepast in een komkommertijd van een aantal weken. De mooiste van het stel slingert nu al een tijdje rond in mijn auto en ik moet toegeven dat aan het einde van de meeste ritten deze cd in de cd speler zit. Het gaat om Here To Stay - Best Of 2000-2012 van John Hiatt. Nu vind ik een compilatie die slechts een deel van het oeuvre van een muzikant bestrijkt vaak wat onzinnig, maar in het geval van John Hiatt valt er wel wat te zeggen voor de concentratie op zijn werk dat in het huidige millennium is verschenen. John Hiatt is al actief sinds het begin van de jaren 70 en maakte zijn meest succesvolle en volgens velen ook zijn beste platen in de jaren 80. Hiatt had in de jaren 90 een creatieve dip (hij was overigens zeker niet de enige, maar daar kan ik deze hele recensie mee vullen), maar begon herboren aan het nieuwe millennium. Het begon direct in 2000 prachtig met het sterke Crossing Muddy Waters, dat vervolgens werd overtroffen door de buitengewoon sterke serie The Tiki Bar Is Open (2001), Beneath This Gruff Exterior (2003), Master of Disaster (2005), Same Old Man (2008), The Open Road (2010), Dirty Jeans And Mudslide Hymns (2011) en Mystic Pinball (2012), waarvan de laatste drie uiteraard een plekje kregen op deze BLOG. Here To Stay bevat 17 tracks, twee van alle acht hierboven genoemde albums en een nieuwe track met Joe Bonamassa. Het lijkt een vrij willekeurige greep van deze albums, maar op Here To Stay is echt alles goed. Heel erg goed. John Hiatt slaagt er 17 tracks lang in om een grote glimlach op je gezicht te toveren en de oren te verwennen met heerlijke rootsrock songs. Allemaal voorzien van geweldig gitaarwerk en de heerlijke rauwe strot van John Hiatt. Het tempo ligt over het algemeen redelijk hoog, maar natuurlijk neemt Hiatt ook gas terug voor een memorabele ballad. Here To Stay bestrijkt slechts een korte periode, maar laat een verrassend gevarieerd geluid horen. John Hiatt steekt het hele millennium al in een geweldige vorm en als we de titel van deze verzamelaar mogen geloven plakt de Amerikaan er nog flink wat jaartjes aan vast. Natuurlijk zijn er ook verzamelaars die het hele oeuvre van Hiatt beslaan en ook zijn grote single successen bevatten, maar op deze verzamelaars is zijn werk van de laatste jaren slechts een voetnoot. Here To Stay laat horen dat dat doodzonde is. Here To Stay gaat nu weer snel de auto in, want deze 17 songs van Hiatt maken van autorijden een groot plezier, of er nu file staat of niet. Erwin Zijleman
Het muziekjaar 2014 is sneller begonnen dan de meeste voorgaande muziekjaren, waardoor ik blijf zitten met een aantal restjes van 2013. Hiertussen een aantal mooie compilaties, die prachtig hadden gepast in een komkommertijd van een aantal weken. De mooiste van het stel slingert nu al een tijdje rond in mijn auto en ik moet toegeven dat aan het einde van de meeste ritten deze cd in de cd speler zit. Het gaat om Here To Stay - Best Of 2000-2012 van John Hiatt. Nu vind ik een compilatie die slechts een deel van het oeuvre van een muzikant bestrijkt vaak wat onzinnig, maar in het geval van John Hiatt valt er wel wat te zeggen voor de concentratie op zijn werk dat in het huidige millennium is verschenen. John Hiatt is al actief sinds het begin van de jaren 70 en maakte zijn meest succesvolle en volgens velen ook zijn beste platen in de jaren 80. Hiatt had in de jaren 90 een creatieve dip (hij was overigens zeker niet de enige, maar daar kan ik deze hele recensie mee vullen), maar begon herboren aan het nieuwe millennium. Het begon direct in 2000 prachtig met het sterke Crossing Muddy Waters, dat vervolgens werd overtroffen door de buitengewoon sterke serie The Tiki Bar Is Open (2001), Beneath This Gruff Exterior (2003), Master of Disaster (2005), Same Old Man (2008), The Open Road (2010), Dirty Jeans And Mudslide Hymns (2011) en Mystic Pinball (2012), waarvan de laatste drie uiteraard een plekje kregen op deze BLOG. Here To Stay bevat 17 tracks, twee van alle acht hierboven genoemde albums en een nieuwe track met Joe Bonamassa. Het lijkt een vrij willekeurige greep van deze albums, maar op Here To Stay is echt alles goed. Heel erg goed. John Hiatt slaagt er 17 tracks lang in om een grote glimlach op je gezicht te toveren en de oren te verwennen met heerlijke rootsrock songs. Allemaal voorzien van geweldig gitaarwerk en de heerlijke rauwe strot van John Hiatt. Het tempo ligt over het algemeen redelijk hoog, maar natuurlijk neemt Hiatt ook gas terug voor een memorabele ballad. Here To Stay bestrijkt slechts een korte periode, maar laat een verrassend gevarieerd geluid horen. John Hiatt steekt het hele millennium al in een geweldige vorm en als we de titel van deze verzamelaar mogen geloven plakt de Amerikaan er nog flink wat jaartjes aan vast. Natuurlijk zijn er ook verzamelaars die het hele oeuvre van Hiatt beslaan en ook zijn grote single successen bevatten, maar op deze verzamelaars is zijn werk van de laatste jaren slechts een voetnoot. Here To Stay laat horen dat dat doodzonde is. Here To Stay gaat nu weer snel de auto in, want deze 17 songs van Hiatt maken van autorijden een groot plezier, of er nu file staat of niet. Erwin Zijleman