De 15 van 2014: Nummer 5: Sabina - Toujours

De muziekindustrie is weer begonnen aan haar zomerslaap en dat is altijd een mooi moment om terug te blikken op de eerste helft van het muziekjaar. Het muziekjaar 2014 is als je het mij vraagt een mooi muziekjaar. De echte klassiekers in de dop ontbreken misschien nog, maar 2014 heeft tot dusver wel het patent op veel lekker eigenzinnige plaatjes. De beste platen van het jaar kies ik, na lang wikken en wegen, pas in december, maar welke platen beluister ik in de hangmat deze zomer? Het zijn bijna allemaal platen die best wat meer aandacht hadden verdiend in de eerste helft van het jaar. Het zijn zeker niet de beste platen, maar wel platen die me op een of andere manier prikkelen. Keer op keer. Deze zomer presenteer ik de 15 van 2014, met vandaag nummer 5: Tojours van Sabina. Absoluut een van de meest ongrijpbare platen van 2014, maar als je het mij vraagt ook een van de leukste. Probeer dit maar eens te weerstaan. Dat gaat niet lukken. Met geen mogelijkheid.

Originele recensie gepubliceerd op 6 juni 2014

De van oorsprong Italiaanse Sabina (niet te verwarren met haar rondborstige landgenote Sabrina, die in de tweede helft van de jaren 80 een wereldhit had met het weinig om het lijf hebbende Boys), kwam na omzwervingen in Europa uiteindelijk terecht in New York, waar ze met name aandacht trok door haar bijdrage aan de fascinerende platen van Brazilian Girls, inmiddels al weer bijna tien jaar geleden. 

Toujours is de eerste soloplaat van Sabina (Sciubba) en het is een even verleidelijke als intrigerende plaat geworden. De plaat zal in eerste instantie opvallen door de bijzondere cover, maar al snel eist de muziek alle aandacht op. 

De door de eveneens van Brazilian Girls bekende Frederik Rubens geproduceerde plaat is een plaat die met geen mogelijkheid in een hokje is te stoppen of zelfs te duwen. Toujours klinkt als Nico geproduceerd door Serge Gainsbourg en zo kan ik nog talloze even treffende als onzinnige omschrijvingen verzinnen. 

Sabina heeft een stem die meer dan eens doet denken aan die van Nico, maar gelukkig is de muziek van Sabina veel minder zwaar op de hand en ook minder monotoon, waardoor de zonnestralen het uiteindelijk makkelijk winnen van de donkere wolken. 

Sabina is zoals gezegd geboren in Italië, maar ze heeft ook lange tijd in Duitsland en Frankrijk gewoond en dat hoor je. Toujours ademt de sfeer van de zwoele Franse chansons uit de jaren 60 en combineert deze met Duitse onderkoeling en Italiaanse passie. Hier blijft het niet bij, want ook de New Yorkse jaren van Sabina dragen nadrukkelijk bij aan de muziek op Toujours. Sabina combineert de typisch Europese invloeden immers met de eigenzinnigheid van Brazilian Girls en Talking Heads en schuwt ook uitstapjes richting Zuid-Amerikaanse ritmes niet. 

Sabina is een echte wereldburger en maakt een plaat die past bij een wereld die steeds kleiner wordt. Een handvol talen (Frans, Duits, Italiaans, Engels) en meerdere handen vol met stijlen (jazz, Franse chansons, soul, filmmuziek, pop, rock, psychedelica, Krautrock en nog veel meer); zelden hoorde ik een zo diverse plaat die toch een eenheid is. 

Toujours van Sabina is een hopeloze plaat voor een ieder die platen graag in hokjes duwt, maar liefhebbers van avontuurlijke muziek die niet alleen over continenten beweegt maar ook nog eens door de tijd schiet, worden rijkelijk beloond. 

Toujours is in alle opzichten een avontuurlijke, ongrijpbare en intrigerende plaat, maar het is ook een hele lekkere plaat. Met Toujours uit de speakers stijgt de temperatuur tot zomerse waarden en begin je aan een wereldreis en tijdreis die zijn weerga niet kent. 

Sabina schotelt je op Toujours een dozijn geweldige popliedjes voor. Stuk voor stuk popliedjes om heel vrolijk van te worden, maar ook popliedjes die de fantasie maar blijven prikkelen. Uiteindelijk nauwelijks te beschrijven, dus luister vooral zelf naar de muziek uit de wondere wereld van Sabina. Mijn oordeel: Toujours is in alle opzichten een wereldplaat. Erwin Zijleman