De bijdrage aan de muziek van Gotye was echter niet het eerste wapenfeit van Kimbra. Haar debuutplaat Vows won in haar vaderland de nodige prijzen en blijkt een fascinerende plaat die alle kanten op schiet.
Dat geldt in nog veel sterkere mate voor het onlangs verschenen The Golden Echo, dat op mij behoorlijk wat indruk heeft gemaakt. Dat doet Kimbra met muziek die misschien nog het best kan worden omschreven als Popmuziek met een hoofdletter P. Kimbra citeert hierbij nadrukkelijk uit het 90s oeuvre van Prince en sluit hiernaast aan bij grote R&B sterren als TLC en de onfortuinlijke Aaliyah.
Omdat Kimbra ook flink wat invloeden uit de R&B en moderne dance toevoegt aan muziek dringt de vergelijking met Janelle Monáe zich op. Net als Janelle Monáe maakt Kimbra muziek waar ik normaal gesproken niet zo van hou, maar deze muziek zit zo knap in elkaar en is bovendien zo veelzijdig dat ik toch blijf luisteren en langzaam maar zeer zeker gegrepen wordt.
Wat The Golden Echo zo knap maakt is dat Kimbra schaamteloos citeert uit de 90s pop van mindere goden als Paula Abdul, maar deze invloeden vervolgens fraai integreert in haar uiteindelijk toch bijzonder avontuurlijke songs. Het is absoluut muziek waarvan je moet houden en bovendien muziek die op deze BLOG nauwelijks aandacht krijgt, maar toch adviseer ik iedereen om deze bijzondere plaat van Kimbra eens te proberen en wat geduld te hebben met deze plaat.
Zeker als je de plaat wat beter kent hoor je hoeveel kanten Kimbra opschiet en hoe avontuurlijk haar songs in elkaar steken. Een groot deel van de plaat is zeer geschikt voor de dansvloer (en raakt met name dan stevig aan Michael Jackson), maar The Golden Echo heeft ook zijn ingetogen momenten (die weer doen denken aan de muziek van landgenoot Lorde) en volop momenten die zo van de hak op de tak springen dat ze nauwelijks te doorgronden zijn.
Kimbra tekent als coauteur voor alle songs op de plaat en speelt in vocaal opzicht een belangrijke rol, maar ze is niet de enige die een compliment verdient voor deze plaat. Zo zetten de muzikanten een heerlijk funky geluid neer dat zowel ouderwets als modern kan klinken en heeft producer Rich Costey een productioneel kunststukje afgeleverd dat bestaat uit vele lagen, waarvoor zelfs de legendarische Van Dyke Parks act de présence heeft gegeven.
The Golden Echo is een veelkleurige lappendeken. Het is een lappendeken die vooral gemengde reacties oplevert. Recensies zijn tot dusver bijzonder positief of vernietigend; een tussenweg lijkt er niet te zijn. Zelf reken ik mezelf inmiddels tot het eerste kamp. The Golden Echo is een plaat vol heerlijke popmuziek die je minstens een jaar of 20 mee terug in de tijd neemt, maar het is op hetzelfde moment een plaat vol avontuurlijke muziek die alleen maar uit het heden kan stammen.
Ik zette The Golden Echo in eerste instantie zelf vooral op als feel good plaat, maar inmiddels hoor ik vooral de bijzondere schoonheid van deze plaat. Bijzondere dame deze Kimbra en absoluut een hele bijzondere plaat. Erwin Zijleman
