Jett Rebel bracht tot dusver twee aardige, maar zeker niet opzienbarende of ook maar enigszins onmisbare, EP’s uit en kreeg in De Wereld Draait Door het afgelopen jaar meer exposure dan welke muzikant dan ook, wat hem zeker geen windeieren heeft gelegd.
Ik vond de optredens van Jett Rebel in DWDD persoonlijk niet zo bijzonder en stoorde me nogal aan de, al dan niet door geestverruimende middelen opgewekte, leegheid in de interviews. Het kwam op mij allemaal nogal nep over en ik hou niet van nep. Ook de lyrische commentaren van Matthijs van Nieuwkerk en de zijnen droegen niet bij aan een positief oordeel.
Ik was dan ook van plan om met een hele grote boog om de man’s debuut, Hits For Kids (de titel belooft al niet veel goeds), heen te lopen, maar als serieuze popjournalisten het gaan hebben over het grootste talent van eigen bodem aller tijden en muziekliefhebbers er op de diverse fora als tegenreactie blind op gaan inhakken, word ik toch nieuwsgierig en beschouw ik het bijna als mijn plicht om er ook iets over te zeggen.
Inmiddels heb ik Hits For Kids een aantal keren beluisterd en ik weet nog steeds niet wat ik er van moet vinden. Duidelijk is dat Jett Rebel heel goed heeft geluisterd naar een aantal grootheden uit het verleden. Het oeuvre van Prince kent hij ogenschijnlijk op zijn duimpje, maar ook de soloplaten van Paul McCartney zitten op detailniveau in het geheugen van Jett Rebel. Een fraaie selectie andere relevante platen uit met name de 70s en 80s maakt het referentiekader compleet.
Hits For Kids opereert vooral binnen de kaders van de pop en rock. De invloeden uit de funk, die op de vorig jaar verschenen EP’s nog prominent aanwezig waren zijn naar de achtergrond gedrongen. Dit betekent overigens niet dat de vergelijking met de muziek van Prince minder relevant is geworden, want de naam van Prince is bij mij nog altijd de naam die het meest opduikt bij beluistering van Hits For Kids.
Hits For Kids bevat 14 songs en duurt alles bij elkaar ongeveer drie kwartier. Na die drie kwartier stel ik me keer op keer dezelfde vragen: (1) hoeveel echt memorabele popliedjes heb ik gehoord? (2) hoeveel echt nieuws heb ik gehoord? (3) hoeveel goede ideeën heb ik gehoord.
Keer op keer moet ik concluderen dat ik geneigd ben om op de eerste vraag "nul" en op de tweede vraag "niets" te antwoorden. Een groot deel van de songs op Hits For Kids blijft uiteindelijk niet echt hangen en borduurt objectief beschouwd wel erg nadrukkelijk voort op muziek uit een ver verleden. De vergelijking met Prince doet anders vermoeden, maar als ik Prince hoor, hoor ik niet Prince in zijn beste jaren. Hetzelfde geldt voor de McCartney die ik soms hoor.
Het lijkt genoeg om Hits For Kids genadeloos af te serveren, maar daar is Hits For Kids van Jett Rebel weer te goed voor. Het antwoord op de derde vraag levert immers een onwaarschijnlijk groot getal op. Hits For Kids is een plaat die bijna overloopt van de goede ideeën, verrassende wendingen, mooie loopjes, flarden van briljante refreinen en flarden van in potentie geweldige songs.
Een muzikant die met zoveel goede ideeën op de proppen kan komen is een bijzondere en bijzonder getalenteerde muzikant. Een muzikant die al die ideeën weet te verpakken in perfecte popliedjes die ook nog eens weten te vernieuwen is een muzikaal genie. Daar zit nog een hoop ruimte tussen, maar je moet ergens beginnen.
Een muzikaal genie is Jett Rebel nog lang niet, maar dat geeft ook niet. Prince had ooit zes jaar nodig om van het dramatisch slechte For You bij Purple Rain uit te komen en ook McCartney moest eerst een paar jaar in een bandje spelen voor hij een geweldig solodebuut kon afleveren. Jett Rebel heeft de tijd en moet vooral niet te vroeg pieken en zijn kruid verschieten. Prince maakt inmiddels al een jaar of 20 middelmatige platen en dat gun je een genie niet.
Het betekent wel dat ik nu ben opgescheept met een plaat van momenten, maar wel bij vlagen geniale momenten. Hits For Kids is daarmee geen echte krent uit de pop, maar het is wel een plaat die je steeds weer wilt horen wanneer je eenmaal gegrepen bent door de betere momenten op de plaat. Het blijft echter ook een plaat die twijfels of op zijn minst vragen oproept. Ik ben er nog lang niet van overtuigt dat Jett Rebel er in muzikaal opzicht toe doet of gaat doen. Ik geef Jett Rebel voorlopig het voordeel van de twijfel. Mijn echte oordeel volgt na de altijd zo moeilijke tweede plaat. Erwin Zijleman
cd 
cd + LP
Te vinden in de
