Het is een debuut dat mij in eerste instantie vooral aan de muziek van Kate Bush deed denken. Dat lijkt natuurlijk heel mooi, maar wanneer je een band vergelijkt met Kate Bush ligt de lat meteen onrealistisch hoog en is een debuut van een debuterende band eigenlijk kansloos.
De associatie met de muziek van Kate Bush ligt voor een deel aan de bij vlagen hoge stem van zangeres Merit Visser, maar veel belangrijker is de spannende en compromisloze wijze waarop Ilen Mer muziek maakt. Het is deze wijze van muziek maken waarmee Ilen Mer uiteindelijk ook ontsnapt aan iedere vergelijking en toch weer gewoon kan worden beoordeeld als een debuut van een jonge band.
Ilen Mer stopt haar debuut zelf in het hokje indie-folk, maar daarmee doet de band zichzelf wat mij betreft tekort. Natuurlijk hoor je af en toe duidelijke verwijzingen naar de Britse folk uit de vroege jaren 70, zeker de stem van Merit Visser wordt gecombineerd met die van haar mede bandleden en natuurlijk heeft The Things That Sleep In The Woods af en toe een duidelijk indie-geluid, maar persoonlijk reserveer ik voor deze plaat toch het hokje Popmuziek met een hoofdletter P.
Ilen Mer heeft op haar debuut niet gekozen voor de makkelijkste weg. De songs van de band zitten volgepropt met mooie accenten en slaan bovendien constant nieuwe wegen in. De bijzondere instrumentatie van de plaat, die invloeden uit de folk combineert met invloeden uit uiteenlopende genres, wordt steeds gecombineerd met de stem van Merit Visser. Het is net als de stem van Kate Bush een stem die in eerste instantie niet direct hoeft te overtuigen of zelfs tegen kan staan, maar wanneer je eenmaal geraakt wordt door de vocalen op The Things That Sleep In The Woods dragen ze in hoge mate bij aan de kwaliteit van de plaat.
Het is overigens een stem die meerdere kanten op kan. Merit Visser kan klinken als de grote Britse folkzangeressen uit de jaren 70, kan zoals gezegd klinken als Kate Bush, maar klinkt, zeker wanneer de muziek van Ilen Mer wat zwaarder wordt aangezet, ook als de zangeressen in het gothrock segment.
Met Merit Visser heeft Ilen Mer een bijzonder sterk wapen in handen, zeker omdat ze ook nog eens de basis voor de meeste songs aandroeg, maar ook de rest van de band draagt absoluut bij aan het fraaie eindresultaat. The Things That Sleep In The Woods is een plaat die makkelijk had kunnen ontsporen door een overdaad aan bombast, maar de op zich vol klinkende instrumentatie zit vol rustmomenten en heeft bovendien een prachtig open geluid, waardoor hol bombast geen enkele kans krijgt. Dit geluid wordt alleen maar mooier als Ilen Mer ook nog strijkers en prachtige blazers inzet en deze contrasteert met mooie gitaaruithalen en een bijzonder klinkende ritmesectie.
The Things That Sleep In The Woods bevat een aantal songs met duidelijke invloeden uit de Britse folk uit de jaren 70, maar het mooist vind ik toch de tijdloze popliedjes die met geen mogelijkheid in een hokje of in een tijdvak zijn te duwen. Mijn conclusie zal duidelijk zijn: Ilen Mer heeft met The Things That Sleep In The Woods een buitengewoon knap en bijzonder overtuigend debuut afgeleverd. Een diepe buiging is op zijn plaats. Erwin Zijleman
The Things That Sleep In The Woods van Ilen Mer is in fysieke vorm (cd/LP) verkrijgbaar via de website van de band: http://ilenmer.com/news.