Progrock schaar ik onder mijn jeugdliefdes c.q. jeugdzonden. Slechts heel af en toe heb ik nog behoefte aan de klanken die mijn tienerjaren domineerden (en toen nog als symfonische rock werden omschreven) en meestal grijp ik dan naar de helden van weleer. Naar nieuwe platen die van het label progrock zijn voorzien luister ik zelden en als ik luister ben ik over het algemeen snel verveeld. Niet altijd gelukkig, want All Burn van The Receiver weet me nu al weken te boeien.
The Receiver is een duo dat bestaat uit twee broers uit Columbus, Ohio. Het tweetal citeert op All Burn nadrukkelijk uit de archieven van de progrock, maar The Receiver heeft zeker geen 13 in een dozijn progrock plaat gemaakt.
All Burn herinnert aan alle groten uit de progrock, maar gooit ook haakjes uit naar de dream pop uit de jaren 90, naar de synthpop uit de jaren 80 en naar de muziek van Radiohead en al haar volgelingen.
Met name het toetsenwerk neemt je meer dan eens mee naar de hoogtijdagen van Rick Wakeman (Yes) en vooral Rick Wright (Pink Floyd) en Tony Banks (Genesis), maar de songs van The Receiver zijn toegankelijker dan de songs van de grote bands uit het genre.
All Burn bevat vooral lekker in het gehoor liggende songs en het zijn met name songs met een dromerig karakter. Nu zijn er meer bands die dit soort muziek maken, maar de prachtige inkleuring van keyboards en synths geeft de muziek van The Receiver iets bijzonders.
Het is een inkleuring die zoals gezegd geregeld aansluit bij de progrock van decennia geleden, maar All Burn klinkt minstens even vaak modern en schakelt soms bijna naadloos tussen stokoude synths en hypermoderne elektronica.
Ik ben zoals eerder gezegd geen heel groot liefhebber meer van progrock, maar moderne progrock zoals die van The Receiver weet me moeiteloos te verleiden. Knappe plaat van een band die ook ver buiten de progrock aandacht en respect verdient. Erwin Zijleman
cd 
LP