Het is een in de Verenigde Staten zeer populair genre, maar in Nederland moeten we er niet zo heel veel van hebben en komt het succes meestal pas als volledig voor de pop wordt gekozen (zoals Taylor Swift inmiddels heeft gedaan).
Net als bijvoorbeeld Kacey Musgraves maakt Ashley Monroe echter countrypop die is voorzien van zoveel invloeden uit de rootsmuziek, dat haar platen het verdienen om ook door liefhebbers van meer traditionele rootsmuziek gehoord te worden.
The Blade is in de Verenigde Staten inmiddels een grote plaat, maar hier in Nederland heeft de plaat tot dusver nauwelijks aandacht gekregen (en is de plaat zelfs niet officieel uitgebracht).
Dat is jammer, want op haar nieuwe plaat maakt Ashley Monroe muziek met meer invloeden uit de interessante rootsmuziek dan uit de gladde Nashville pop. The Blade schuift hierdoor op in de richting van country zangeressen als Gretchen Wilson en Miranda Lambert en dat zijn zangeressen die over het algemeen wel een gewillig oor vinden bij Nederlandse liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek. En terecht.
The Blade bevat vooral lekker in het gehoor liggende songs, maar het zijn ook songs vol met de emotie die de Amerikaanse rootsmuziek vaak zo mooi maakt. In muzikaal opzicht staat het allemaal als een huis en ook in vocaal opzicht is er niets aan te merken op The Blade.
Ashley Monroe is een uitstekend zangeres en schrijft ook nog eens sterke songs, die net zo makkelijk aansluiten bij de country uit de jaren dat ze nog in de luiers zat (de jaren 80) als bij de moderne countrypop of de meer doorleefde rootsmuziek. De songs zijn niet allemaal sterk, maar er zitten er flink wat tussen die van grote klasse getuigen.
The Blade is misschien niet zo sterk als de laatste van Kacey Musgraves, maar dat is wat mij betreft ook een top jaarlijstjesplaat, maar kan stevig concurreren met de meeste platen van zangeressen in het countrypop en het meer alternatieve of traditionele rootssegment. Een aantal songs zijn zo mooi dat haar volgende plaat best wel eens sensationeel goed zou kunnen worden, maar ook The Blade mag er zeker zijn. Ik ben, zeker na een paar keer luisteren, onder de indruk en heb het idee dat The Blade nog wel even kan groeien. Erwin Zijleman
