Jeffrey Lewis maakt inmiddels al een jaar of 15 deel uit van de New Yorkse muziekscene en wordt hierbij vooral in het hokje anti-folk geduwd. Het is een genre dat een aantal aangename rammelplaten heeft opgeleverd, maar niet heel erg serieus wordt genomen. Van de platen van Jeffrey Lewis kende ik er tot voor kort eerlijk gezegd maar één en dat is er wel degelijk één om serieus te nemen. 'Em Are I van Jeffrey Lewis & The Junkyard was al weer zes jaar geleden een plaat die deed uitzien naar meer.
Dat meer verscheen een jaar of drie geleden, maar viel me toen wat tegen. Jeffrey Lewis is nu echter terug en heeft met zijn band Los Bolts een bescheiden meesterwerk afgeleverd.
Manhattan is een lofzang op Manhattan en voor de afwisseling eens niet het Manhattan dat we kennen van de ansichtkaarten, maar het kleinschaligere en intiemere Manhattan dat deels is verdwenen, maar met een beetje doorzettingsvermogen ook nog steeds te vinden is (weet ik uit eigen ervaring).
Op Manhattan kiest Jeffrey Lewis eens niet voor een vooral rammelend geluid. De folky songs op de plaat zijn mooi ingekleurd en grijpen deels terug op de platen die Bob Dylan in de jaren 60 op hetzelfde Manhattan maakte. Nog relevanter vergelijkingsmateriaal is een andere themaplaat over New York, namelijk de gelijknamige plaat van Lou Reed.
Op Manhattan vertelt Jeffrey Lewis mooie verhalen over zijn thuisbasis. Het zijn verhalen die voor een belangrijk deel in ingetogen songs zijn gegoten, maar Manhattan kent ook zijn uitbarstingen. Folky songs staan centraal op Manhattan, maar Jeffrey Lewis en zijn prima band zijn ook niet vies van invloeden uit de psychedelica en de punk, waardoor de plaat is voorzien van behoorlijk wat variatie en dynamiek.
Onbetwist prijsnummer is het ruim 8 minuten durende Back To Manhattan, dat niet had misstaan op Lou Reed's New York, maar wat mij betreft kent deze nieuwe plaat van Jeffrey Lewis geen enkel zwak moment.
Jeffrey Lewis zingt, net als Lou Reed, wat monotoon, maar door het prachtige gitaarwerk dat om zijn stem heen cirkelt is Manhattan toch een zeer melodieuze plaat. Een plaat om te koesteren als je het mij vraagt; net als het prachtige Manhattan dat ik dit jaar ook in mijn hart heb gesloten. Erwin Zijleman
