30 januari 2016

David Ramirez - Fables

De Amerikaanse singer-songwriter David Ramirez wist dat hij muzikant wilde worden toen hij in zijn studentenjaren een plaat van Ryan Adams hoorde. 

Door het werk van Ryan Adams ontdekte hij vervolgens het rijke oeuvre van Bob Dylan en vertrok hij met een gitaar en een schone onderbroek naar Nashville, Tennessee, om daar zijn geluk als muzikant te beproeven. 


Zijn eerste twee platen deden niet heel veel, maar het door Noah Gundersen (!) geproduceerde Fables moet daar verandering in gaan brengen. David Ramirez, die Nashville inmiddels heeft verruild voor Austin, Texas, heeft immers een prachtplaat afgeleverd. 


Fables is een intieme singer-songwriter plaat die vertelt over het eenzame leven van een singer-songwriter ‘on the road’. David Ramirez trok de afgelopen jaren zonder veel succes door de Verenigde Staten en dat was niet altijd een genoegen. De eenzame en frustrerende momenten blijken nu echter wel een voedingsbodem geweest voor een geweldige plaat. 


Fables is zo’n plaat die je vast weet te grijpen. De plaat doet dit direct bij eerste beluistering, maar doet dit ook nog wanneer je Fables voor de zoveelste keer hoort. Noah Gundersen heeft Fables voorzien van een mooi ingetogen geluid dat de intimiteit van de songs accentueert, al is de muziek van David Ramirez wel wat uitbundiger dan zijn eigen muziek. 


Dat David Ramirez zich in eerste instantie heeft laten beïnvloeden door Ryan Adams is goed te horen, al is het lang geleden dat Ryan Adams zo’n mooi verstilde plaat heeft gemaakt. David Ramirez beperkt zich echter zeker niet tot de alt-country van het moment, maar raakt ook aan de singer-songwriter muziek uit de jaren 70 (denk aan James Taylor, Jackson Browne). 


David Ramirez heeft op Fables vaak genoeg aan zijn akoestische gitaar en zijn emotievolle stem, maar Fables valt ook op door fraaie accenten van vrouwenstemmen en bevat ook nog eens een wonderschone bijdrage van pedal steel virtuoos Greg Leisz. Het is de slagroom op een voor liefhebbers van rootsy singer-songwriters vrijwel onweerstaanbare taart. Erwin Zijleman