Het duurde twee jaar geleden wel even voor ik het debuut van de Iers-Amerikaanse band The Gloaming op de juiste waarde kon schatten. Ik ben geen groot liefhebber van Ierse folk en versta geen woord Gaelic, maar uiteindelijk werd het bijzondere debuut van The Gloaming toch een graag geziene gast in de cd speler, met name op de vroege ochtend of in de kleine uurtjes.
De onlangs verschenen tweede plaat van de band kon ik door de eerdere gewenning vrijwel onmiddellijk omarmen, maar voor een ieder die het debuut van de band niet kent blijft het, zeker in eerste instantie, zware kost.
The Gloaming vertrouwt nog altijd voor een belangrijk deel op de violen van Martin Hayes en Caoimhin Ó Raghallaigh, op het subtiele gitaarspel van Dennis Cahill, op songs die diep zijn geworteld in de Keltische folkmuziek en op de bijzondere vocalen van Iarla Ó Lionáird, die zich uitsluitend van het Gaellic bedient.
Door het pianospel van de Amerikaanse muzikant Thomas Bartlett (ook bekend als Doveman) kleurt de muziek van The Gloaming echter ook nadrukkelijk buiten de lijntjes van de Ierse folkmuziek en creëert het een uniek eigen geluid, waarin ook invloeden uit de klassieke muziek, de chamber pop en de jazz zijn verwerkt.
Het is een geluid dat het voor een belangrijk deel moet hebben van muzikaal vakmanschap, subtiliteit en het vermogen om een bijzondere sfeer te creëren. Wanneer de muziek van The Gloaming uit de speakers komt lijkt de aarde even wat minder snel te draaien en lijkt onze huidige wereld even een bange droom.
De muzikanten van de Iers/Amerikaanse band beheersen hun instrumenten stuk voor stuk tot in de perfectie, maar ze slagen er ook in om hun instrumenten te laten samenvloeien tot een stemmig geheel dat een bijna hypnotiserende uitwerking heeft.
Zeker de instrumentale passages op de plaat (en deze domineren op 2) prikkelen nadrukkelijk de fantasie genadeloos en nodigen uit tot wegdromen. De Gaelic teksten hebben vervolgens een vervreemdende uitwerking, al strijken ze zeker niet tegen de haren in.
Net als het debuut van The Gloaming is ook 2 een plaat die niet op ieder moment de juiste uitwerking heeft, maar als het juiste moment daar is, is het ook dit keer genieten. Erwin Zijleman
