Ik heb redelijk zicht op de wekelijkse bak met nieuwe releases, maar voor de zekerheid loop ik ook nog altijd even door het bakje dat Spotify wekelijks klaar zet. Dat levert meestal geen verassingen op en het komt dan ook niet vaak voor dat een op voorhand onbekende plaat langer dan een paar minuten uit de speakers komt.
Cut And Paste van ene Oscar kwam echter van de eerste tot de laatste noot door deze speakers. Dat heeft deels te maken met het feit dat het plafond gewit moest worden en ik dus op een trap stond met een verfroller in mijn hand, maar het heeft ook zeker met de kwaliteit van de plaat te maken.
De Britse Oscar (Scheller) maakt geen geheim van zijn werkwijze. Cut And Paste is in tegenstelling tot zijn debuut niet op zijn slaapkamer opgenomen, maar ook in de studio knutselde de Brit er vrolijk op los op zijn computer, waarna alle puzzelstukjes aan elkaar werden geplakt. Het resultaat mag er zijn.
Cut And Paste is geen plaat vol muzikale hoogstandjes, maar de popliedjes van Oscar zijn popliedjes om te koesteren. De Britse muzikant heeft een uitstekend gevoel voor onweerstaanbare melodieën en stopt zijn DIY popliedjes ook nog eens vol met al even onweerstaanbare accenten.
Cut And Paste is dan ook een eerste klas feelgood plaat, die zelfs het witten van een plafond tot een feestje maakt. Oscar citeert hierbij stevig uit de archieven van de Britpop (denk vooral aan Blur), maar grijpt ook terug op de synthpop uit de jaren 80.
Bij beluistering van Cut And Paste had ik meer dan eens associaties met de muziek van The Human League. Dat heeft deels te maken met het stemgeluid van Oscar, dat soms als twee druppels water lijkt op dat van Human League zanger Phil Oakey, maar ook de honingzoete popliedjes op Cut And Paste hadden, ondanks een veel belangrijkere rol voor gitaren, niet misstaan op de platen die de band uit Sheffield in de jaren 80 maakte.
Cut And Paste rammelt onder de oppervlakte aan alle kanten, maar aan de oppervlakte zie je alleen maar zonnestralen. Het is knap hoe Oscar invloeden uit een aantal decennia popmuziek aan elkaar weet te smeden tot een toch wel eigenzinnig geluid. Het is nog knapper hoe de jonge Brit er in slaagt om het ene na het andere memorabele popliedje uit de hoge hoed te toveren.
In 34 minuten komen 10 songs voorbij en ze zijn allemaal even leuk. Het gaat allemaal nergens over en er mankeert absoluut van alles aan, maar wat klinkt het allemaal lekker en onweerstaanbaar. Het plafond is inmiddels weer stralend wit, maar Cut And Paste van Oscar is voorlopig een blijvertje. Wat een leuke plaat. Erwin Zijleman