De zomerstop in muziekland is misschien niet meer zo duidelijk begrensd als een aantal jaren geleden, maar de afgelopen weken zag ik het aantal (interessante) releases toch weer flink afnemen, zodat het lastig zo niet onmogelijk wordt om wekelijks zeven krenten uit de pop te vissen. Ook steeds meer lezers weten de weg naar de krenten uit de pop overigens even niet meer te vinden, omdat ze elders vertoeven of even genoeg hebben van steeds maar weer nieuwe muziek. Met name deze week is de terugval van het aantal lezers dramatisch.
De komende weken blik ik daarom terug op de eerste helft van 2016, dat zich vooralsnog als een uitstekend maar ook wat verdrietig muziekjaar laat gelden. Als ik terugkijk op de eerste helft van 2016 treur ik over alle muzikanten die ons zijn ontvallen (onder wie persoonlijke helden als Bowie en Prince), maar zie ik ook verrassend veel hele sterke platen. Na een eerste selectie van mijn favorieten uit de eerste zes maanden van 2016 had ik aanzienlijk meer platen over dan de afgelopen jaren bij de eerste selectie voor de eindjaarlijst. Het is veelzeggend.
Voor mijn halfjaarlijst heb ik dan ook al flink wat pijnlijke keuzes moeten maken, maar na dagen opschrijven, doorstrepen en toch weer opschrijven, presenteer ik de komende weken mijn persoonlijke favorieten uit de eerste zes a zeven maanden van 2016. Het blijft een momentopname, maar ik vind het een stapel platen van een uitzonderlijk niveau. Bij verbanning naar een onbewoond eiland neem ik ze allemaal graag mee.
Wanneer het terugblikken er op zit gaat de krenten uit de pop uiteraard weer vrolijk verder met het zoeken naar nieuwe krenten binnen het hopelijk weer enorme en hoogstaande aanbod na de zomerstop. Er zijn al weer een aantal hele interessante platen aangekondigd en ook de komende weken verschijnt er af en toe nog wel wat moois (de nieuwe Lou Rhodes is echt prachtig). Erwin Zijleman