Emma Russack is een Australische singer-songwriter die inmiddels drie platen op haar naam heeft staan. Het onlangs verschenen In A New State is de meest recente en ik vind het een erg goede plaat. Ik werd nieuwsgierig naar de muziek van Emma Russack toen ik las dat ze momenteel een obsessie heeft voor Neil Young & Crazy Horse en een plaat wilde maken die in het verlengde van het uit 1975 stammende Zuma ligt.
Het is niet direct de plaat waar ik aan denk bij beluistering van In A New State en dat hoeft ook niet. Emma Russack beschikt immers over meer dan voldoende kwaliteiten om een plaat te maken die er uit springt zonder imposant vergelijkingsmateriaal uit het verleden.
Op In A New State maakt de Australische singer-songwriter muziek die heerlijk broeierig over komt. In A New State valt op door mooie heldere gitaarlijnen, een wat zompige ritmesectie en een stem waarvoor je alleen maar kunt smelten.
De derde plaat van Emma Russack is over het algemeen ingetogen, maar kan af en toe ook flink los gaan (waarna flarden van Neil Young en zijn band opduiken). Het is muziek die meer dan eens wat psychedelisch aan doet, die rauwer klinkt dan de gemiddelde plaat in het genre en die tenslotte lekker dromerig klinkt.
Dat laatste heeft alles te maken met de mooie en heldere stem van Emma Russack. Het is een stem die fraai contrasteert met de soms behoorlijk rauwe en bij vlagen ontsporende instrumentatie, maar die het ook uitstekend doet wanneer wordt gekozen voor een veel subtieler instrumentarium. De Australische zingt prachtig, maar kan haar teksten ook op indringende wijze voordragen, wat haar muziek voorziet van extra zeggingskracht.
Emma Russack laat zich op haar nieuwe plaat veelvuldig beïnvloeden door muziek uit een ver verleden. Zelf komt ze op de proppen met Zuma van Neil Young & Crazy Horse, maar persoonlijk hoor ik ook heel wat van The Velvet Underground en zo kunnen meer namen genoemd worden.
In A New State stond in een paar dagen op de band, maar klinkt verrassend goed. Het is deels de verdienste van producer John Lee (Mountains In The Sky, Beaches), die de muziek van Emma Russack op bijzonder fraaie wijze heeft ingekleurd.
Al met al heeft Emma Russack een hele overtuigende plaat gemaakt. Het is een plaat die niet heel veel aandacht krijgt, maar menig muziekliefhebber van de sokken kan blazen. Ik ben zelf in ieder geval erg onder de indruk en geniet steeds meer van deze plaat. Erwin Zijleman
