Na beluistering van Beau’s debuut That Thing Reality kan ik alleen maar concluderen dat al deze drukte volkomen terecht is. Het debuut van Emma Rose Jenney en Heather Golden is immers een debuut om te koesteren.
De twee jonge vrouwen uit New York beginnen bij de folk, zoals die een aantal decennia geleden populair was in inmiddels peperdure wijken in Manhattan en verrijken de folk van weleer vervolgens met 1001 invloeden.
Zo is de openingstrack voorzien van een speels ritme, stevig gitaarwerk en wat sprookjesachtige effecten uit de dreampop, maar Beau blijft ook met enige regelmaat dicht bij de folk uit vervlogen tijden. Ook wanneer Emma Rose Jenney en Heather Golden kiezen voor akoestische gitaren en emotievolle vocalen klinkt het debuut van Beau eigentijds en dat maakt het debuut van het tweetal bijzonder.
That Thing Reality staat vol met mooie en intieme popliedjes, maar het zijn ook popliedjes die urgentie uitstralen. Dit bereikt Beau door de instrumentatie net wat zwaarder aan te zetten of te kiezen voor klanken die net wat rauwer zijn dan in dit genre gebruikelijk is, maar ook de stemmen van Emma Rose Jenney en Heather Golden spelen een belangrijke rol bij het uitstralen van urgentie.
Het Amerikaanse duo kan prachtig zingen, maar kiest ook meer dan eens voor een punky attitude, wat That Thing Reality niet alleen voorziet van urgentie, maar ook van kracht en eigenzinnigheid.
Die punky attitude wordt overigens moeiteloos ingeruild voor zoete en verleidelijke pop zoals die door Lana del Rey wordt gemaakt, of door de al eerder genoemde invloeden uit de dreampop, wat van That Thing Reality een verrassend veelzijdige plaat maakt.
Ondanks de grote veelzijdigheid is het debuut van Beau echter ook een homogene plaat, die van de eerste tot de laatste noot imponeert. Dat doet het New Yorkse tweetal uiteindelijk vooral door de puurheid, intensiteit en energie van hun muziek. That Thing Reality werd op voorhand al een sensationeel debuut genoemd, maar het is er ook echt een geworden. Erwin Zijleman
