Stadium Cake is het debuut van het Australische duo Oh Pep! en het is een debuut dat zeker opvalt binnen het ruime en kwalitatief hoogstaande aanbod van 2016.
Het duo uit Melbourne dat bestaat uit Olivia Hally en Pepita Emmerichs verrast op haar eerste plaat met frisse en eigenzinnige popliedjes.
Eigenzinnig staat in het geval van Oh Pep! zeker niet gelijk aan ontoegankelijk, want de mooie popliedjes van het Australische duo vermaken bijzonder makkelijk.
Het zijn popliedjes die in eerste instantie opvallen door aangename melodieën en vooral door de gevarieerde instrumentatie die wordt ingezet om de popliedjes op Stadium Cake in te kleuren.
Door het veelkleurige instrumentarium is het debuut van Oh Pep! een gevarieerde plaat die niet snel verveelt. Oh Pep! liet op haar eerste EP’s een geluid horen dat werd gedomineerd door akoestische folk, maar op het eerste album worden akoestische instrumenten afgewisseld met elektronische klanken. Ook de stemming op de plaat slaat met enige regelmaat om, waardoor lichtvoetige popliedjes hand in hand gaan met stemmigere songs.
De popliedjes van Oh Pep! klinken stuk voor stuk betrekkelijk eenvoudig, maar het zijn op hetzelfde moment popliedjes die vol verrassingen zitten. In muzikaal opzicht weet de muziek van Oh Pep! absoluut te prikkelen (met hier en daar arrangementen die herinneren aan The Arcade Fire) en ook in vocaal opzicht overtuigen Olivia Hally en Pepita Emmerichs vrij makkelijk met ingetogen maar gloedvolle vocalen.
Heel af en toe doet Stadium Cake wel wat denken aan de platen van Lucius (en dan vooral vanwege de zang), maar het is een vergelijking die meestal geen hout snijdt. Het debuut van Oh Pep! laat zich hierdoor lastig vergelijken met de muziek van anderen, maar toch klonk Stadium Cake voor mij direct bij eerste beluistering vertrouwd.
Inmiddels heb ik het debuut van Oh Pep! veel vaker gehoord en ben ik flink gesteld geraakt op de plaat. Olivia Hally en Pepita Emmerichs betoveren met sprankelende en lichtvoetige popliedjes, maken indruk met een aantal ingetogen songs met net wat meer melancholie en doen boven alles lekker eigenwijs hun ding. Het zal niet bij iedereen in de smaak vallen, maar Stadium Cake is een plaat die hier nog heel vaak uit de speakers gaat komen. Erwin Zijleman