Angel Olsen debuteerde een paar jaar geleden met uiterst intieme en ingetogen folksongs, maar heeft sindsdien gekozen voor een steeds voller en gevarieerder geluid. Het is een lijn die nadrukkelijk wordt doorgetrokken op haar nieuwe plaat My Woman.
Op haar vierde plaat kiest de in St. Louis, Missouri, maar inmiddels al geruime tijd vanuit Chicago, Illinois, opererende singer-songwriter in de openingstrack voor een zwaar ingezet elektronisch geluid, dat in de tweede track wordt vervangen door licht gruizige gitaren. Die gitaren hebben op de rest van de plaat de overhand en mogen bij vlagen stevig uitpakken.
Angel Olsen heeft er voor gekozen om het verrassend stevig rockende bandgeluid zo ongeveer live op de band te slingeren, wat een direct en heerlijk energiek geluid oplevert. My Woman valt echter niet alleen op door een afwisselend en verrassend vol en energiek geluid.
Op haar vierde plaat manifesteert Angel Olsen zich immers ook nadrukkelijk als songwriter en als zangeres. De songs zijn niet alleen bijzonder gevarieerd, maar ook verrassend tijdloos. My Woman citeert uit een aantal decennia popmuziek en verkent hierbij uithoeken als de psychedelische muziek uit de jaren 60 en 70 en de rauwe en compromisloze rock zoals die bijvoorbeeld door Hole en The Breeders werd gemaakt.
De plaat bevat echter ook een aantal songs die aansluiten bij de pop uit de jaren 70 (in minstens een van de tracks hoor ik duidelijk Fleetwood Mac) en dat zijn uitstapjes die ik niet van Angel Olsen had verwacht. Tenslotte vindt Angel Olsen met My Woman aansluiting bij hedendaagse singre-songwriters als Courtney Barnett.
Het pakt allemaal verrassend goed uit, waarbij het zeker helpt dat Angel Olsen veel beter is gaan zingen. My Woman bevat expressieve vocalen met een bijzonder eigen geluid. Het is een geluid dat mogelijk niet bij iedereen in de smaakt zal vallen, maar zelf hou ik wel van vocalen die door expressie en emotie af en toe wat onvast kunnen klinken.
Liefhebbers van de intieme folk die Angel Olsen een paar jaar geleden nog maakte zullen waarschijnlijk flink moeten wennen aan het nieuwe geluid van de Amerikaanse, maar voor liefhebbers van stekelige singer-songwriter muziek met een flinke rock-injectie valt er op My Woman heel veel te genieten. Zelf ben ik in ieder geval zeer gecharmeerd van de nieuwe plaat van Angel Olsen, die niet alleen zijn drie voorgangers makkelijk voor blijft, maar ook in het enorme aanbod van het moment vrij makkelijk overeind blijft. Erwin Zijleman
